رحمت نجات بخش‌


منظور از كلمه «امر» در جمله
«وَ لَمَّا جاءَ امْرُنا»
«همين كه امر ما آمد»
نازل شدن عذاب است. و در ظاهر مراد از كلمه «بِرَحْمَةٍ مِنَّا» آن رحمت عمومى كه كل جهان را فرا گرفته است، نيست، بلكه منظور، رحمت خاص الهى است كه مخصوص بندگان مؤمن اوست و آنان را از غضب الهى و عذاب ريشه‌كن كننده، نجات مى‌دهد.

عمران و آبادى‌


«وَ الى‌ ثَمُودَ اخاهُمْ صالِحاً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مالَكُمْ مِنْ الهٍ غَيْرُهُ هُوَ انْشَأَكُمْ مِنَ الْارْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فيها، فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا الَيْهِ انَّ رَبّى‌ قَريبٌ مُجيبٌ»
و به سوى (قوم) ثمود برادرشان صالح را فرستاديم. به قوم خود گفت: خدا را بپرستيد كه جز او معبودى‌نداريد، اوست كه شما را از زمين ايجادكرد و شما را درآن به‌آبادانى گماشت، پس، از او آمرزش بخواهيد و بسويش بازگرديد كه پروردگار من، نزديك و اجابت‌كننده (دعايتان) است.


انشاء, عمارت, استعمار

 «انشاء» به معناى ايجاد و تربيت چيزى است، و كلمه «عمارت» به معناى آن است كه زمين را از حال طبيعى‌اش به گونه‌اى برگردانند كه فوايدى كه مترتب بر آن است از آن استفاده شود و «استعمار» به معناى طلب عمارت است به اين معنا كه از انسان بخواهى زمين را آباد كند؛ بطورى كه آن بهره‌اى كه از زمين توقّع مى‌رود قابل برداشت باشد.

#خلقت_زمين_براى_انسان‌...