لغات غيرعربي در قرآن

[گل مريم]

در خاتمه لازم است بدانيم: اَبّ از اوّل پر ماجرى است.

شيخ مفيد رحمةاللّه در ارشاد نقل مي كند:

از ابوبكر راجع به لفظ اَبّ سئوال شد.

در جواب گفت: فاكهه را مى‏ شناسيم اَمّا اَبّ ، خدا به آن داناتر است.

اين سخن به اميرالمؤمنين «عليه السلام» رسيد فرمود: سبحان اللّه آيا ندانسته كه اَبّ علف و چراگاه است و خدا در «فاكهة وَ اَبّاً» نعمتهاى خود را كه بر خلق و چهار پايان داده مى ‏شمارد؟!

ز مخشرى در كشاف ذيل آيه فوق قسمتى از روايت را نقل كرده و نظير آن را از عمر نقل مى‏ كند و در مقام اعتذار مى‏ گويد:

همت آنها مصروف به عمل بود نه بدانستن آنچه مورد عمل نبود.

علّامه امينى در الغدير ج 7 ص 103 و ج 6 ص 100 قول ابن حجر شارح صحيح بخارى را نقل كرده كه گفته: بقولى اَبّ دخيل است و عربى نيست.

مؤيّد اين قول خِفاءِ معنى آن بر شيخين است. آنگاه فرمود: احدى از اهل لغت به دخيل بودن آن اشاره نكرده‏ اند.

نگارنده نيز در صحاح و قاموس و اقرب و نظير آنها، نديدم كه به دخيل بودن آن اشاره ‏اى شده باشد.


به نقل از قاموس قرآن سایت تبیان