درس 41 تکمیلی، بررسی آیات 97، 98 و 99 سوره ی مبارکه ی بقره

[هندیانی]

أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ

قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِ‌يلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّـهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَ‌ىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿٩٧﴾

بگو: هر کس باشد دشمنی برای جبرئیل، [پس باید بمیرد از جهت خشم] به این دلیل که او(جبرئیل) فرود آورد این (قرآن) را، بر قلب تو با اجازه ی خدا در حالی که تصدیق کننده است برای آن چه پیش از آن(کتاب های پیشین) است و هدایتی و بشارتی برای ایمان آورندگان است.

[هندیانی]

أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ
مَن كَانَ عَدُوًّا لِّلَّـهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُ‌سُلِهِ وَجِبْرِ‌يلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّـهَ عَدُوٌّ لِّلْكَافِرِ‌ينَ ﴿٩٨﴾

هر کس باشد دشمنی برای خدا و فرشتگانش و فرستادگانش و جبرئیل و میکائیل، پس همانا خدا دشمن است برای کافران.

(من كان عدوا لله و ملئكته و رسله و جبريل و ميكال ):
(هر كس دشمن خدا وملائكه او و رسولان او و جبرئيل و ميكائيل باشد)بايد بدانيد كه ملائكه بندگان شايسته خدا هستند،
(لايعصون الله ما امرهم ويفعلون ما يؤمرون ) (وخدا را نافرماني نمي كنند در آنچه امر كرده شدند و آنچه به آن مأمور شوند انجام مي دهند) و پيامبران و رسولان الهي هم همينگونه اند، پس دشمني با آنهادشمني با خداست ،

(فان الله عدو للكافرين )پس همانا خدا دشمن كافران است )
كافران كساني هستند كه حق را انكار مي كنند و با خدا و رسولان او دشمني مي نمايند و به همين جهت صيغه مخاطب در آيات ترك شد تا آنان را سرزنش بيشتر و توبيخ و تحقير نمايد، يعني شما لياقت خطاب الهي را نداريد ازبس كه پست وخبيث هستيدو از طرف ديگر اظهار حق را هم نمي تواند ترك كند وازسخن صرف نظر نمايد و بجاي ضمير(هم ) كه بايد قاعدتا بكار مي رفت اسم ظاهر(كافرين ) را آورده است تا برعلت حكم دلالت كند و بفهماند كه اگرخدادشمن ايشان است بخاطر اين است كه ايشان كافرند و خدادشمن كافران است .

تفسیر اطیب البیان

[هندیانی]

أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ
وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ‌ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ ﴿٩٩﴾


«و ما يكفر بها الّا الفاسقون»
و جز فاسقان و گناهكاران، هيچكس به آن آيات كفر نمى‏ ورزد
منظور از «فاسقان» در آيه شريفه، كفرگرايان هستند؛ و بدان جهت «فسق» كفر خوانده شده، كه واژه «فسق» به ‏معناى «بيرون‏ آمدن چيزى از چيز ديگر» است، و يهود به ‏دليل انكار قرآن و آورنده ‏اش، از دين خود خارج شدند.
چرا؟
چرا قرآن از يهود به «فاسقان» تعبير كرد، نه به كافران؟
پاسخ‏
1. بدان دليل كه يهود از دين خدا و مقررّات آن بيرون رفتند و به نافرمانيهاى سهمگين دست يازيدند.
2. و بدان جهت كه آنان در كفر نيز بسيار عصيانگرى كردند؛ زيرا «فسق» سهمگين ‏ترين گناه است و اگر درمورد كفر بكار رود، نشانگر بدترين مرحله كفر است. (مجمع البیان)

[هندیانی]

أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ
وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ‌ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ ﴿٩٩﴾

وَ: استئنافيه
لَ: لام القسم برای قسم مقدّر
قَدْ: حرف تحقيق
أَنزَلْنَا: فعل وفاعل
إِلَيْ :حرف جر
كَ: ضمير متصل في محل جر متعلِّق بـه أَنزَلْنَا
آيَاتٍ: مفعول به منصوب وعلامت نصب سره
بَيِّنَاتٍ: صفت برای آيات منصوب مثل اون و علامت نصب سره
وَ: عاطفه
مَا:نافيه
يَكْفُرُ‌: مضارع مرفوع
بِ: حرف جر
هَا: ضمير في محل جر متعلِّق بـه يَكْفُرُ‌
إِلَّا: ادات حصر
الْفَاسِقُونَ: فاعل مرفوع وعلام رفع واو


ال: اسم موصول و فاسقون (اسم فاعل) صله