ترجمه ی سوره نساء توسط قرآن پژوهان و یادگیری نکات قواعدی آیات نورانی این سوره

[گل مريم]

سلام بر شما قرآن پژوهان گرامی

بزودی در این تاپیک ترجمه ی آیات سوره ی مبارکه ی نساء همراه با نکات قواعدی آن آیات گذاشته خواهد شد.






لطفا همکاری فرمایید و ترجمه های زیبای خوذتون را در این تاپیک قرار دهید.



اجرتان نزد خداست ان شاءالله

[هندیانی]

وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَ‌كَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَ‌بُونَ ۚ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا ﴿٣٣﴾

33 و بر هر کس قرار دادیم وارثانی از انچه به جای گذاشتند ،پدر ومادر و نزدیکان و کسانی که پیمان بست دستانشان (سوگندهایتان)پس بدهید انان را بهره شان را همانا خداوند هست بر هر چیز گواه

ممنون خیلی خوب ترجمه کردید

معنی واژه:
«موالى»: اين واژه با جمع «مولى» به مفهوم آزاد كننده، آزاد شده، پسرعمو، ورثه، فرمانروا، هم سوگند و هم ‏پيمان، سزاوارتر از ديگران نسبت به چيزى و يا كارى، و به مفهوم پيوند و ارتباط آمده است.
اصل معنا در همه اين موارد همان سزاوارتر و زيبنده ‏تر بودن كسى از ديگرى نسبت به چيز و يا كارى است، اما در آيه شريفه به مفهوم " ورثه" آمده است.

«ايمان»: جمع «يمين» به ‏معناى سوگند است.
پاره ‏اى برآنند كه مفهوم اين واژه، «سوگند با دست» است؛ زيرا وقتى كه سوگند ياد مى ‏كردند، دستهاى خود را به هم مى ‏زدند؛ به همين جهت به آن «يمين» گفته شده است.

(مجمع البیان)

کلمه ی "موالی" مفعول به و منصوب است.

برای همه قرار دادیم ارث برانی را از آن چه بر جای گذاشتند، پدر و مادر و نزدیکان و آن کسانی که پیمان بست دستانتان. [یعنی با آن کسانی که پیمان بستید]
پس بدهید آنان را بهره شان را؛ همانا خداوند [همیشه ] هست بر هر چیزی گواه.

[هندیانی]

الرِّ‌جَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّـهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّـهُ ۚ وَاللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُ‌وهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِ‌بُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرً‌ا ﴿٣٤﴾

نگرشى بر واژه‏ ها:
«قوّام»: در بردارنده معناى مبالغه و به مفهوم سرپرست،كارگزار، عهده‏ دار امور و تدبيرگر شئون آمده است.
«قنوت»: فرمانبردارى فروتنانه و از دل و جان.
«نشوز»: سركشى و سرپيچى از انجام وظيفه و رعايت حقوق ديگرى.
«هجر»: دورى گزيدن.
«ضجوع»: خوابيدن، و «مضاجع» به مفهوم بسترها و خوابگاه ‏ها آمده است.
«بغيه»: جستن و خواستن.(مجمع البیان)

ترکیب:
بِمَا فَضَّلَ اللَّـهُ : ب" حرف جر،"ما" حرف مصدری و "الله" لفظ جلاله فاعل "فضّل" و "بَعْضَ" مفعول به
☘صالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ☘: "صالحات "مبتدا و "قانتات" و "حافظات" خبر اول و خبر دوم هستند.(و در ترجمه بین دو خبر از "واو" استفاده کردم)
☘واللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ☘: "اللاتی": اسم موصول در محل رفع مبتدا، "تخافون" صله، "نشوز" مفعول به برای فعل" تخافون" و "واو" فاعل آن "هن" ضمیر مؤنث جمع در محل جر مضاف الیه؛
و "فاء" زاید چون سر خبر آمده؛ "عظوا" فعل امر و در محل رفع، خبر برای "اللاتی" مبتدا، و "واو" فاعل آن، "هن" ضمیر مؤنث جمع در محل نصب مفعول به

صرف:
"قوامون" جمع قوام است و صیغه ی مبالغه و اسم فاعل،
"حافظات": اسم فاعل، مؤنث و جمع "حافظة"
"نشوز" مصدر سماعی
"عظوهن": فعل امر، جمع مذکر مخاطب، (و ع ظ) مثال واوی ⬅️حذف "واو" در مضارع (ثلاثی مجرد) طبق قاعده.(#اعلال_به_حذف) ⬅️تعِظُونَ ⬅️حذف #حرف_مضارعه بخاطر امر ⬅️عظُونَ ⬅️مجزوم شدن فعل عِظُوا ➕ هنَّ ضمیر مفعولی جمع مؤنث غایب

ترجمه:
مردان، عهده دار امور هستند بر زنان، به سبب برتری بخشیدن خدا بعضی ایشان را بر برخى [ديگر]، و به دلیل آن که هزینه می کنند از مال هایشان، پس زنانِ شايسته فروتنند [فرمانبردارند] و نگاه دارنده هستند برای اسرار [همسرانشان] به سبب آن که حفظ نمود خدا [حقوقشان را]
و آن زنانى كه می ترسید ناسازگارىشان را، پند دهید آن زنان را [ نصیحتشان کنید]، و دورى گزينيد آن [ زنان را ] در خوابگاه‏ ها و بزنيد آنان را.
پس اگر پيروى نمودند شما را ، پس نجویید[ستم نکنید] بر آن[زنان] راهی را، بدرستی که خدا [همیشه ] هست بلند مرتبه و بزرگ.

[هندیانی]

وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن يُرِ‌يدَا إِصْلَاحًا يُوَفِّقِ اللَّـهُ بَيْنَهُمَا ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرً‌ا ﴿٣٥﴾

و اگر بترسید از اختلافی میان آن دو ( زن وشوهر) ,پس بر انگیزید(انتخاب کنید) داوری را از خانواده او (شوهر) و داوری را ازخانواده او ( زن) اگر بخواهند این دو داور , صلحی را(تصمیم به اصلاح داشته باشند) الفت میدهد خدا میان آنها, همانا خداوند هست دانا و آگاه.35

عالی بود دوست من
ولی چرا مرجع ضمیر فاعلی در يُرِ‌يدَا را داور گرفتید؟

نگرش بر واژه ها:

«شقاق»: شكاف، جدايى، ناسازگارى و دشمنى.
«توفيق»: سازگارى، توافق، آشتى و مهر و يارى خدا به انسان در راه انجام كارهاى شايسته‏(مجمع البیان)

در این آیه نیز ادات شرط و فعل و جواب شرط داریم.
إِنْ خِفْتُمْ ... فَابْعَثُوا : اگر بترسید ... برانگیزید
إِن يُرِ‌يدَا ... يُوَفِّقِ اللَّـهُ: اگر بخواهند آن دو ... آشتی می دهد

صرف:
حکماً: اصل لفظ آن مشتق است و از فعل حکم یحکم، صفت مشبهه
إصلاحاً: مصدر قیاسی بر وزن افعال

ترجمه:
و اگر بترسید اختلافی را میان آن دو [زن وشوهر]، پس بر انگیزید داوری را از خانواده ی شوهر و داوری را ازخانواده ی زن. اگر بخواهند آن دو [خانم و آقا]، صلحی را، مهر و یاری می دهد خدا میانشان، همانا خداوند [همیشه] هست دانا و آگاه.

[هندیانی]

وَاعْبُدُوا اللَّـهَ وَلَا تُشْرِ‌كُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْ‌بَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ‌ ذِي الْقُرْ‌بَىٰ وَالْجَارِ‌ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورً‌ا ﴿٣٦﴾

و عبادت کنید خدارا و شریک قرار ندهید با او هیچ چیزی را و نسبت به والدین نیکی کردن را و نسبت به نزدیکان و یتیمان و بینوایان. همسایه ( خویشاوند) نزدیک و همسایه دور و دوست همنشین و در راه ماندگان و برگانی که مالک آنهایید (آنچه در تصرف شمایند) .
همانا خدا دوست نمیدارد کسی را که باشد متکبر و فخر فروش 36 .

ممنون دوست عزیز عالی ترجمه کردید
اجرتون نزد خدا

معانی واژه ها:
«جار»: همسايه‏
«جنب»: دور
«قرين»: نزديك‏
«مختال»: خودخواه، خودبزرگ بين، كسى كه با پندارهاى پوچ و بى ‏اساس براى خويش مقام و موقعيتى مى ‏پندارد كه فاقد آن است.
«فخور»: فخرفروش و كسى كه امتيازات و نقاط قوّت خويش را به منظور خودنمايى به رخ ديگران مى‏ كشد و به انگيزه خودبزرگ بينى بر مى‏ شمارد؛ امّا به كسى كه گاه نعمت‏هاى خدا را به خود بر مى ‏شمارد و سپاس مى‏ گزارد، سپاسگزار گفته ‏اند.(مجمع البیان)

صرف کلمات:
جار: صفت مشتقه از جاور؛ مصدر آن جوار و مجاورة است
الجنب: اسم، مفرد؛ جمع آن جنوب
مختالاً: اسم فاعل مفرد مذکر
فخوراً: صفت مشبهه از فخر یفخر

ترجمه:
و عبادت کنید خدا را و شریک قرار ندهید با او چیزی را و [وصیت کنید ]نسبت به پدرو مادر نیکی کردن را و [احسان کنید] نسبت به نزدیکان و یتیمان و بینوایان و همسایه نزدیک و همسایه دور و دوست همنشین و در راه مانده[مسافر رهگذر] و بردگانی که مالک آنهایید (آنچه در تصرف شمایند).
همانا خدا دوست نمی دارد کسی را که باشد خودخواه و فخر فروش.

[گل مريم]

ترجمه ی دوستان عزیز

مریم سلیمانی, [05.03.16 22:26]
وکسانی که انفاق می کنند مالهایشان را به خاطر نشان دادن مردم و ایمان نمی اورند به خدا ونه به روز اخرت وکسی که باشدشیطان برای او همنشین پس بد هم نشینی است

خانم سجادي, [05.03.16 22:28]
آیا ندیدی آن کسانی را که داده شدند بهره ای را از کتاب , می خرند گمراهی را و می خواهند اینکه گم کنید راه را.

44

معصومه اصغری فرد, [05.03.16 22:28]
به نام خداوند رحمت گستر مهربان..🍀🍀🍀ترجمه آیه 39🍀🍀

🍀و چه چیز است بر اینها اگر ایمان می آوردند به خدا و روز آخرت، وانفاق می کردند از آنچه روزی داد ایشان را خداوند
وهست خداوند به آن دانا.🍀

خانم عزيزاني, [05.03.16 22:31]
40
إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرً عَظِيمًا
همانا خداوند ستم نمی گند به اندازه ی ذره ای واگر باشد حسنه ای دوچندان مکند آن را و می دهد از جانب خودش پاداشی خیلی بزرگ

مطهره محقق, [05.03.16 22:35]
بنام خدا
درآن روز دوست میدارند کسانیکه کافرشدند ونافرمانی کردندفرستاده را،
ای کاش مساوی می شد باآنها زمین،و
سخنی را از خدا پنهان نمکنند

42

معصومه اصغری فرد, [05.03.16 22:44]
ترجمه 43🍀🍀
🍀ای کسانی که ایمان آوردید نزدیک نشوید نماز را و حال آنکه شما مستید.
تا بدانید چه می گویید ونه جنب (کسی که باید غسل کند)مگر عابر در راه(رهگذر) تااینکه غسل کنید ، و اگر باشید بیمار یا در سفر یا آید یکی از شما از گودال یا لمس کردید زنان را ،پس نیافتید آبی را ، پس تیمم کنید روی زمین پاک، پس مسح کنید بر صورتهایتان ودستهایتان را،همانا خداوند هست بسیار بخشنده ی آمرزنده.🍀

معصومه اصغری فرد, [05.03.16 23:02]
آیه41🍀🍀

🍀پس چگونه هنگامی که آوردیم از هر گروهی گواهی و آوردیم تو را بر آنان گواهی.🍀

[هندیانی]

🌹 ترجمه و بررسی آیه 37 سوره نساء🌹

☘الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُ‌ونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ ۗ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِ‌ينَ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿٣٧﴾☘

معنی واژه بخل:
اين واژه اسم ذمّ است و به مفهوم سختى در بخشش و سرباز زدن از اعطاى چيزى است كه بخشيدن آن لازم است؛ و در مورد كسى به كار مى ‏رود كه كارش گناهى بزرگ است.
پاره ‏اى‏نيز برآنند كه به معناى سرباز زدن از چيزى است كه منع آن بى ‏ثمر و اعطاى آن نيز بدون زيان است.
واژه شحّ نيز به مفهوم «بخل» است و هر دو در برابر جود و بخشش قرار دارند. به بيان على بن عيسى‏، بخل، منع از بخشش است؛ چرا كه طبيعت #بخيل از آن رنج مى‏ برد و جود، بذل احسان است؛ چرا كه انسان بخشنده از بخشش رنج نمى ‏برد كه‏ شادمان مى ‏گردد.( مجمع البیان)

ترکیب این آیه بسیار راحت است.
"الذین" خبر برای مبتدای محذوف (هم): ایشان آن کسانی هستند که
"ما" اسم موصول و جمله ی "اتاهم" صله ی "ما" و ضمیر عاید محذوف است.
بخل: مصدر سماعی برای فعل بخل یبخل

ترجمه آیه
🌸🌸[ایشان] آن كسانى هستند كه بخل مى ‏ورزند، و فرمان مى ‏دهند مردم را به بخل، و پنهان مى ‏دارند آن چه را كه عطا کرد آنان را خدا از لطفش
و آماده کردیم [ما] براى كفرورزندگان عقوبتی خوار كننده را.🌸🌸
https://telegram.me/shahrenuraniquran

[هندیانی]

وَالَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِ‌ئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ‌ ۗ وَمَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِ‌ينًا فَسَاءَ قَرِ‌ينًا ﴿٣٨﴾

وکسانی که انفاق می کنند مالهایشان را به خاطر نشان دادن مردم و ایمان نمی اورند به خدا ونه به روز اخرت و کسی که باشد شیطان برای او همنشین پس بد هم نشینی است

عالی ترجمه کردید فقط "من" شرطیه را فراموش نمودید.
هر کس باشد

نکته های نحوی
"مَن" اسم شرط جازم
يَكُنِ فعل مضارع ناقص، جمله ی شرط
سَاءَ: فعل جامد، جواب شرط

⬅️⬅️نکته ای که در این آیه وجود دارد، آمدن حرف فاء بر سر جواب شرط است.
⏪چون جواب شرط فعل جامد است همراه با فاء می آید.

و رِ‌ئَاءَ نیز می تواند حال باشد، مصدر است و به تأویل مشتق یعنی مرائین

معنی واژه:
«قرين»: به همدم و همنشين و رفيق گفته مى ‏شود.

و کسانی که انفاق می کنند مالهایشان را به خاطر نشان دادن مردم و ایمان نمی آورند به خدا و نه به روز آخرت و هر کس باشد شیطان برای او همنشین، پس بد رفیقی است.

[هندیانی]

وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ‌ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَ‌زَقَهُمُ اللَّـهُ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِهِمْ عَلِيمًا ﴿٣٩﴾

و چه چیز است بر اینها اگر ایمان می آوردند به خدا و روز آخرت، و انفاق می کردند از آنچه روزی داد ایشان را خداوند وهست خداوند به آن دانا.

آفرین دوست عزیز
ولی اگر لو شرط را در این آیه مضارع معنا کنید بهتر است، جواب شرط در این جا محذوف است و از جمله متوجه می شویم، لو آمنوا لم یضرهم ِعنی اگر ایمان بیاورند، ضرر نمی رساند ایشان را.

ماذا جمله ی اسمیه است: "ما" در محل رفع، مبتدا و "ذا" در محل رفع، خبر
و جمله ی اسمیه ی دیگری نیز در آیه وجود دارد،

☘كانَ اللَّـهُ بِهِمْ عَلِيمًا ☘

کان: فعل ناقص
لفظ جلاله الله اسم کان و علیما خبر کان و منصوب است.

ترجمه
و چه چیزی است (چه شده است) ایشان را، اگر ایمان بیاورند به خداوند و روز آخرت و انفاق کنند از آن چه روزی داد ایشان را خداوند [ضرر نمی رساند ایشان را خدا]
و هست [همیشه ]خداوند به [رفتار] آنان دانا.


https://telegram.me/shahrenuraniquran

نکته ی ظریف

از آيه شريفه اين نكته ظريف دريافت مى‏گردد كه مال و ثروت حرام، رزق و روزى نيست؛ چرا كه خدا فرمان مى‏دهد كه از آنچه خدا روزى شما ساخته است، انفاق نماييد. از ديگر سو امت اسلام و دانشوران آن، همه هماهنگ هستند كه بخشش و انفاق از مال حرام ناروا و ممنوع است.

[هندیانی]

إِنَّ اللَّـهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّ‌ةٍ ۖ وَإِن تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرً‌ا عَظِيمًا ﴿٤٠﴾

إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرً عَظِيمًا
همانا خداوند ستم نمی گند به اندازه ی ذره ای واگر باشد حسنه ای دوچندان مکند آن را و می دهد از جانب خودش پاداشی خیلی بزرگ

ممنونم دوست عزیز

معنی واژه:

«ظلم»: اين واژه كه به مفهوم بيدادگرى و ستمكارى است، رنجى است كه نه در آن سود است و نه به منظور جلوگيرى از زيانى انجام مى‏ شود؛ و در اصل به مفهوم به كار بردن چيزى در غيرجايگاه خود مى ‏باشد.
پاره‏ اى نيز برآنند كه به مفهوم كم‏ كردن و كاستن است، كه با اين بيان «ظلم» به مفهوم كاستن، و ظلمت به معناى كمى نور و روشنايى است.

«ثقل»: به مفهوم گران، سنگين و كالاى داراى وزن بسيار براى سفر است؛ و «مثقال» به مقدار مشخص و معلومى از وزن و سنگينى مى‏ گويند.(مجمع البیان)

نکته های قواعدی:
فعل "لایظلم" در این آیه معنای "ینتقص" می دهد، یعنی کم نمی کند
و فعل دو مفعوله است که مفعول به اول حذف شده و در تقدیر "أحداً" می باشد و "مثقال" مفعول به دوم است.

همینطور فعل :یؤتِ" دو مفعوله است و مفعول به اول آن حذف شده و در تقدیر "فاعلها" می باشد و مفعول به دوم "أجراً" است.

ترجمه ی آیه:

همانا خداوند کم نمی کند [هیچ کسی را] سنگینی ذره ای را و اگر باشد نیکی، دو برابر می کند آن را و می دهد [انجام دهنده ی آن کار نیک را] از نزدش پاداشی بسیار بزرگ را.

[هندیانی]

فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ شَهِيدًا ﴿٤١﴾

پس چگونه هنگامی که آوردیم از هر گروهی گواهی و آوردیم تو را بر آنان گواهی.

ممنون دوست عزیز
وقتی فعل "اتی" با "باء" متعدی میشود. اسم مجرور، در محل نصب، مفعول است.
و "إذا" ظرف زمان مضارع و مستقبل است، فعل ماضی را مضارع می کند.

نکته ی قواعدی:
کیف اسم استفهام است و در این آیه خبر برای مبتدای محذوف " أمر الکافرین" است. یعنی: کار کافرین چگونه است....
البته بعضی از نحویون گفته اند: در محل نصب، حال است برای فعل محذوف " تصنعون"

واو در وَجِئْنَا بِكَ ، یا عاطفه است و یا حالیه، اگر حالیه بگیریم باید در تقدیر "قد" بیاوریم. یعنی: و حال آن که به تحقیق می آوریم تو را

پس، چگونه است [کار کافران] زمانی که می اوریم از هر امتی، گواهی را؟ و حال آن که به تحقیق می آوریم تو را بر آنان گواه.