كتاب ، با حمد و سپاس الهى و درود بر بنده برگزيده خداوند، پيامبر مكرم اسلام شروع شده و پس از بيان انگيزه تاءليف ، ادعاى مخالفان را طرح مى كند:
سخن از غيبت امام زمان ، براى شيعيان مشكل است .
در پى طرح ادعاى مخالفان ، مى نويسد:
به مساءله غيبت ، بايد از زاويه ساختار اصولى نگريست ، زيرا مساءله غيبت امام عصر (عج )، فرع اصولى است كه اگر آن اصول ، برهانى شود، سخن از غيبت آسان ترين و روشن ترين بحث خواهد بود و گرنه ، سخن گفتن بدون پرداختن به بحث اصولى ، مبنايى نخواهد داشت .
سپس اصولى را كه بايسته بحث در اين باب است ، با استناد به برهانهاى عقلى و نقلى به شرح زير اثبات مى كند:
اصل امامت .
اصل عصمت .
اصل وجوب امامت .
اصل وجوب عصمت .
سيد، در ضمن اثبات اين اصول ، شبهات و ادعاهايى كه از سوى مسلكها و فرقه هاى گوناگون مانند:
كيسانيه ، ناووسيه ، واقفيه و...مطرح شده ، پاسخ مى دهد. با شيوه برهان عقلى وارد مباحث مربوط به غيبت مى شود و همراه بيان مطالب ، به برخى از شبهات نيز پاسخ مى گويد.