بحثى در مورد جنّ‌

«قُلْ اوُحِىَ الىَّ انَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالوُا انَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجباً يَهْدى‌ الى الرُّشْدِ فَامَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا احَداً» (جن، آيات 1- 2)
بگو به من وحى شده است كه گروهى از «جن» گوش فرا دادند و گفتند: ما قرآنى شگفت شنيديم؛ كه به راه راست هدايت مى‌كند، پس ما به آن ايمان آورديم و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرار نمى‌دهيم.

معناى لغوى جن و وجه تسميه آن‌

جن يعنى مستور، نامرئى و پوشيده شده و چيزى كه قابل رويت نيست. «جنين» را بدين اعتبار جنين مى‌گويند كه در شكم مادر پنهان است و ديده نمى‌شود. قرآن نوعى از موجوداتى را كه از انسان مخفى است، «جن» ناميده است. البته چنين نيست كه قرآن هر موجود نامرئى و نامحسوسى را «جن» بنامد. چون كه ملائكه هم نامرئى هستند، اما به آنان جن گفته نشده است.

ادامه:شباهتها و تفاوتهاى جن با انسان‌