تمثيلى يقين‌ آور

خداى تعالى در ابتداى آيه
«وَ فِى السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوَعَدُونَ فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَالْارْضِ انَّهُ لَحَقٌ مِثْلَ ما انَّكُمْ تَنْطِقُونَ.»
به انسانها اعلام كرد كه رزق و روزى آنها در آسمان است و به اندازه مقدر نازل مى‌شود. از آنجا كه نوع بشر دير باور است و خودش را همه كاره مى‌پندارد و گمان مى‌كند كه مى‌تواند جداى از تقدير، رزق و روزى به دست آورد و يا آن را كم و زياد كند و ...، در ردّ اين توهمات ابتدا خداوند به ربوبيّت خويش بر آسمانها و منبع رزق قسم مى‌خورد (فو ربّ السماء) و بعد با ذكر تمثيلى يقين آور اعلام مى‌كند كه نزول روزى از آسمان بر مبناى تقدير حق و مطابق با واقع است همچنان كه سخن گفتن شما حقيقت دارد و توهم نيست و شما هم در حقيقت داشتن آن شك و شبهه‌اى نداريد.

ادامه دارد...