افرين عالي ترجمه كرديد
" وٓلْيخشَ: "واو" استيناف و فعل امر است
"الذين" اسم موصول، مبني و در محل رفع، فاعل است و جمله ي " لو تَرَكُوا" صله و حتما هم عايد، ضمير فاعلي " واو" است
" لو" حرف شرط غير جازم و " تَرَكُوا" فعل شرط
و جمله ي " خافوا" جواب شرط است، حتما مي دونيد در اين آيه، چون جواب شرط ما بدون " لَ " و " ما" اومده، ماضي استمراري معنا نمي كنيم، بلكه دقيقا مثل " إنْ" شرط، معنا مي شود، يعني مضارع
پس "خافو" صفت نيست، جواب شرط است.
... فرزنداني ناتوان را، مي ترسند بر ايشان ...
و جمله ي " فليتقوا" جواب شرط مقدر است كه توسط " فاء" آمده، "إن دخلت الخشیة قلوبهم من الله فلیتقوا الله"
يعني اگر داخل شود ترس در دلهايشان از جانب خدا، پس بايد پرهيزگار باشند خدا را و ...
و در اين آيه هم، مثل آيات گذشته، " قولا" مفعول به و منصوب است و " سديداً " هم صفت براي " قولا"
صرف:
"لِيخشَ": حتما مي دونيد كه فعلمون ابتدا " لِيَخْشَيْ" بوده و ناقص ها وقتي مجزوم بشوند، حذف مي گردند، براي همين، "لِيَخْشَ" داريم، اعلال حذف صورت گرفته است
"سديداً": صفت مشبهه از ( س د د) بر وزن فعيل
و باید بترسند کسانی که اگر برجای گذارند از پشت سرشان، فرزندانی ناتوان را، می ترسند بر [سرنوشت] ایشان، پس باید پرهیزگار باشند خدا را و باید بگویند سخنی استوار را.