اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا ﴿١﴾
بَثَّ: پراكنده ساخت.
رقيب: مراقب و نگهبان.
دوست عزیز
در مورد اتَّقُوا: بهتره پروا کنید یا بپرهیزید ( نافرمانی) پروردگارتان را در ترجمه بنویسیم
الَّذِي صفت برای رَبَّ است و بهتره قبل "الذی" از " که" استفاده کنیم تا جمله ای زیباتر داشته باشیم و صفت بودن "الذی" هم مشخص شود. یا برای "آنچنانه ای که" فعل ربطی است نگذاریم.
یعنی آن چنانه ای که آفرید شما را ...
رِجَالًا كَثِيرًا: رجالا مفعول به و کثیرا صفت رجالا ونِسَاءً ۚ معطوف بر رجالا: در واقع می تونیم مثل ترجمه ی شما هم برای رجال علامت مفعول را بگذاریم و هم برای نساء که معطوف است. ولی از لحاظ ترجمه ی فارسی علامت مفعول " را" رو بعد نساء می آورند.
یعنی مردان و زنان بسیاری را
إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا " جمله ی تعلیلی هست ومی تونیم از "به این دلیل" یا "چرا که" در ترجمه استفاده کنیم.
"تَسَاءَلُونَ" در اصل تَتَسَاءَلُونَ بوده که قاعده ی باب تفاعل به کار رفته و یکی از دو "تاء" بخاطر سبک شدن کلمه حذف شده است.
"رَقِيبًا" صفت مشبهه است بر وزن فعیل
پناه می برم به خداوند از [شر] شیطان رانده شده
شروع می کنم با نام خدا (که) بخشایشگر و مهربان است
ای مردم! بپرهیزید [نافرمانی] پروردگارتان را! آن چنانه ای که آفرید شما را از یک [انسان] و آفرید از آن جان، جفتش[همسرش] را و پراکنده ساخت از آن دو، مردانی بسیار را و زنانی را [ مردان و زنان بسیاری را]، و پرهیز کنید[نافرمانی] خدای را که درخواست می کنید یکدیگر را به [نام] او، و خویشان را [ نیز پرهیز کنید: یعنی از جداشدن پیوندتان با خویشان پرهیز کنید]
همانا ( به این دلیل که) خدا همیشه هست بر شما مراقب.