اعوذ با لله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿١٠١﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿١٠٢﴾
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٠٣﴾
وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٤﴾وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٥﴾يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿١٠٦﴾
وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿١٠٧﴾
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ ﴿١٠٨﴾
و چگونه كفر مىورزيد در حالى كه آيات خدا بر شما خوانده مىشود ، و پيامبر او در ميان شماست ؟ ! و هر كس به خدا تمسّك جويد ، قطعاً به راه مستقيم هدايت شده است .«101»
اى اهل ايمان ! از خدا آن گونه كه شايسته پرواى از اوست پروا كنيد، و نميريد مگر در حالى كه [در برابر او و فرمانها و احكامش] تسليم باشيد .«102»
و همگى به ريسمان خدا [قرآن و اهل بيت عليهمالسلام] چنگ زنيد ، و پراكنده و گروه گروه نشويد ؛ و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد آن گاه كه [پيش از بعثت پيامبر و نزول قرآن] با يكديگر دشمن بوديد ، پس ميان دلهاى شما پيوند و الفت برقرار كرد ، در نتيجه به رحمت و لطف او با هم برادر شديد، و بر لب گودالى از آتش بوديد، شما را از آن نجات داد ؛ خدا اين گونه ، نشانههاى [قدرت ، لطف و رحمت] خود را براى شما روشن مىسازد تا هدايت شويد .«103»
و بايد از شما گروهى باشند كه [همه مردم را] به سوى خير [اتحاد ، اتفاق ، الفت ، برادرى ، مواسات و درستى] دعوت نمايند ، و به كار شايسته وادارند ، و از كار ناپسند بازدارند ؛ يقيناً اينان رستگارند .«104»
و [شما اى اهل ايمان !] مانند كسانى نباشيد كه پس از آنكه دلايل روشن براى آنان آمد ، پراكنده و گروه گروه شدند و [در دين] اختلاف پيدا كردند ، و آنان را عذابى بزرگ است ؛«105»
در روزى كه چهرههايى سپيد و چهرههايى سياه شود ، اما آنان كه چهرههايشان سياه شده [به آنان گويند :] آيا پس از ايمانتان كافر شديد ؟ پس به كيفر آنكه كفر مىورزيديد ، اين عذاب را بچشيد .«106»
و اما آنان كه چهرههايشان سپيد گشته ، همواره در رحمت خدايند ، و در آن جاودانهاند .«107»
اينها [كه سرگذشت اهل كتاب ، مژدهها ، بيمها و امور مربوط به آخرت است] آيات خداست كه آن را به درستى بر تو مىخوانيم ؛ و خدا هيچ ستمى بر جهانيان نمىخواهد .«108»