نوجوان را در مقابل خودمان نبينيم

تعدادي از والدين تصور مي كنند اين رفتارهاي عجيب و غريب فرزندشان بدين معناست كه او با آنها مخالفت مي كند، سرلجبازي دارد يا آنها را قبول ندارد، در صورتي كه اگر واقعبينانه و علمي بنگريم و البته قدري هم به دوره نوجواني خودمان برگرديم، خواهيم فهميد كه همه ما كم و بيش اين مسايل را داشته ايم، پس اين به معني لجبازي يا مخالفت با والدين نيست، بلكه اينها برخي ويژگي هاي طبيعي هستند كه در تمامي نوجوانان با شيوه ها و نمودهاي مختلف و با شدت و ضعف متفاوت ظاهر مي شوند.

روان شناسان معتقدند در اين دوران چون نوجوان تحت تأثير هورمونها قرار دارد پس اين هورمونها هستند كه به او جهت مي دهند و اصلاً نبايد تصور كرد او آگاهانه يا با يك برنامه از قبل طرح ريزي شده، رفتارهاي مقابله اي دارد. پس سعي كنيم به جاي اينكه او را مقابل خود و يا خود را در مقابل او ببينيم، در كنار او باشيم و از زاويه ديد او جهان را بنگريم، يعني سريع با او مخالفت نكنيم، به حرفهايش هرچند اشتباه باشند گوش كنيم و او را هم در تصميم گيري هاي زندگي به شمار آوريم.