فلسفه نهان بودن شب قدر
به باور بسيارى از مفسران، بدان دليل شب قدر در ميان شبهاى سال، يا ماه و يا در شبهاى ماه رمضان نهان داشته شده است كه مردم كمال طلب و خداجو در تلاش براى عبادت و شب زنده دارى، و در پرتو آن، تزكيه جان و پاكسازى دل از زنگارهاى گناه، و كوشش براى آراستگى به ارزشها و والايى ها به رهآورد ارزنده تر و موفقيت بيشترى برسند، و بكوشند تا به اميد درك آن شب گرانقدر، شبهاى بسيارى را با راز و نياز سپرى كنند.
اين ظرافت در برنامه هاى ديگر نيز هست، براى نمونه:
خداى فرزانه در ميان نمازها، «نماز ميانه» را نهان داشت تا از همه نمازها بيشتر مراقبت گردد.
در ميان نامهاى خدا، اسم اعظم او را نهان داشت،
و ساعت اجابت دعا را در ساعتها،
و خشم خود را در ميان همه گناهان،
و نيز هنگامه فرارسيدن مرگ را از انسانها، تا بندگانش به موفقيت بيشترى در تقرب به خدا نايل آيند و از گناهان دورى جويند.