مــعــارفــے از ســوره هاے قــرآنــ(ســوره رعــد)

[دژدان]

معارفى از سوره رعد

سوره رعد، 43 آيه دارد و از سوره هاى مكى است و همانند ساير سوره هاى مكى به بيان نشانه هاى توحيد و اسرار آفرينش پرداخته است.
غرض اين سوره، بيان حقانيت قرآن مجيد است كه بر پيامبر نازل شده و معجزه و نشانه رسالت آن حضرت (ص) مى‌باشد.
نام اين سوره از آيه سيزدهم آن گرفته شده كه از تسبيح رعد و برق و همه فرشتگان در پيشگاه خدا سخن گفته است.

فشرده مطالب سوره‌

ابتداى اين سوره به بيان نزول قرآن از طرف خدا بر پيامبرش مى‌پردازد. اين مضمون بطور مكرر در چند جاى ديگر اين سوره نيز مورد تأكيد قرار گرفته تا بفهماند نزول اين قرآن قطعاً از طرف خدا و براى اثبات رسالت آن حضرت مى‌باشد و شهادت خداوند بر اين مطلب را برترين دليل بر نبوت آن حضرت قلمداد نموده است.
پس از آن به نشانه هاى خدا در آفرينش پرداخته و برافراشتن آسمانها، تسخير خورشيد و ماه، گستردن زمين، بر افراشتن كوهها و خلقت گياهان و ميوه ها را ياد آورى نموده است.
در فرازى ديگر، مسأله علم خداوند به همه موجودات را مطرح نموده و او را عالم غيب و شهادت معرفى كرده است كه از همه سخنان بندگان در آشكارا و نهان و در روز و شب آگاه است.
سپس سنت پيروزى حق بر باطل را با تشبيهى زيبا بيان كرده است: حق را به آب‌ رودخانه خروشانى كه آرام و قرار مى‌گيرد و مى‌ماند تشبيه كرده و باطل را به كف روى آب كه بعداز مدت كمى فروكش كرده و از بين مى‌رود.
در لابه لاى اين سوره نيز به مناسبت هاى مختلف به معارفى مانند موارد ذيل اشاره نموده است:
بستگى تغيير وضع جامعه به تغيير درونى افراد همان جامعه، تسبيح رعد و برق و همه فرشتگان در پيشگاه خدا، بى خاصيت بودن بتهاى ساخته و پرداخته دست بشر، سخن از معاد و زندگى نوين انسان، سجده همه مخلوقات براى خدا و آرامش انسان تنها در سايه ذكر خدا.

#مؤثر_حقيقى‌...

https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

مثل جالب‌

خداوند مى‌فرمايد:
كسى كه غير خدا را مى‌خواند مانند آن تشنه اى است كه از آب دور است و مى‌خواهد رفع تشنگى كند، ولى از اسباب و مقدمات سيراب شدن، هيچ يك را عملى نمى‌كند، جز اين كه دور از آب نشسته، نمايش آب برداشتن را در مى‌آورد در حالى كه اين كار او صورتى از آب آشاميدن است و به هيچ وجه او را سيراب نمى‌سازد، همچنان كه تشنه بايد كنار آب بيايد و دستها را پر كرده، به لب رسانده و بنوشد تا سيراب گردد، اين فرد هم بايد به درگاه خداى شنونده قادر بيايد و او را بخواند تا دعايش اجابت شود وگرنه شكل دعا در آوردن، او را بى‌نياز نخواهد كرد.
البته مشركان و بت پرستان نيز در حقيقت، خداوند قادر، عالم، سميع و بصير را مى‌خوانند، نه اجسام بى جان را، ولى در يافتن خداوند واقعى راه را گم كرده و فكر مى‌كنند آن اجسام بى جان يا خدايان جاندارشان همچون اجنّه و ... خداى قادر سميع‌اند و در حقيقت، مرجع دعا (يعنى خداى عالم قادر) براى آنها گم شده است و دعايشان به سوى هدف حقيقى نيست.
«وَ ما دُعاءُ الْكافِرينَ الَّا فى‌ ضَلالٍ»
دعاى كافران جز در گم‌گشتگى (مرجع و هدف) نيست.

#حق_و_باطل‌...

https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

حق و باطل‌

«انْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ اوْدِيَةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَداً رابِياً وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِى النَّارِ ابْتِغاءَ حِلْيَةٍ اوْ مَتاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذلِكَ يَضْرِبُ الَّلهُ اْلحَقَّ و الْباطِلَ فَامَّا الزَّبَذُ فَيَذْهَبُ جُفاءً وَ امَّا ما يَنْفَعُ‌الَّناسَ فَيَمْكُثُ فِى الْارْضِ كَذلِكَ يَضْرِبُ الَّلهُ الْامْثالَ»
خداوند ازآسمان آبى فرستاد واز هر دره و رودخانه‌اى به اندازه آنها سيلابى جارى شد، سپس سيل بر روى خود كفى حمل كرد واز آنچه درآتش مى گدازند تا زيور و متاعى سازند نيز كفى بر سر آيد. خداى براى حق و باطل چنين مثل زند، اما كف به كنارى افتد و نابود شود و آنچه براى مردم سودمند است در زمين پايدار بماند. خدا اين چنين مثل مى زند.

آيه كريمه مورد بحث، از آياتى است كه درباره طبيعت حق و باطل و سنّت خداى سبحان در خصوص حق و باطل بحث مى‌كند؛ همان سنّتى كه درباره آن فرموده است:
«وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَحْويلًا»
«وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْديلًا»

از آنجا كه روش قرآن، به عنوان كتاب انسان‌سازى، متكى به مسائل عينى است، براى نزيك ساختن مفاهيم پيچيده به ذهن، به مثلهاى حسى جالب و زيبا اشاره مى‌كند. در اينجا نيز براى مجسم ساختن حق و باطل چنين مثل رسايى آورده است.

#نشانه‌هاى_حق_و_باطل‌...

https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

نشانه‌هاى حق و باطل‌

شناخت حق و باطل، گاهى چنان پيچيده و مشكل است كه به ناچار بايد سراغ علائم و نشانه‌هاى آن رفت. قرآن در مَثَل بالا [آیه ۱۷]اين نشانه‌ها را چنين مطرح مى‌كند.

الف- حق براى بشر هميشه سودمند و لازم است، همچون آب زلال كه مايه حيات و زندگى است؛ امّا باطل و پيروى از آن بى‌فايده و بيهوده است، همانند كفهاى روى آب، كه نه تشنه‌اى را سيراب مى‌كند و نه درختى را مى‌روياند، يا مانند كفهايى كه در كوره ذوب فلزات ظاهر مى‌شود، كه نمى‌توان از آن وسايل زينتى يا وسيله‌اى براى زندگى ساخت.

ب- باطل، مثل كف روى آب است و همان طور كه كف، بالا نشين، ولى توخالى و بى‌محتواست، مستكبر نيز بالانشين، پرباد و توخالى است، امّا حق همچون آب زلال، متواضع، كم سر و صدا، و پرمحتواست.

ج- حق، هميشه متّكى به خود است، اما باطل از آبروى حق، كمك مى‌گيرد.

#باطل_در_لباسهاى_گوناگون‌...

https://t.me/shahrenuraniquran