وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَ‌ائِي وَكَانَتِ امْرَ‌أَتِي عَاقِرً‌ا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا ﴿٥﴾


خِفتُ: فعل ماضی، متکلم وحده، ریشه(خ.و.ف) معتل، اجوف واوی، اعلال به حذف، ثلاثی مجرد، متعدی. فاعل: ضمیر بارز« ت».

کانت: فعل ماضی، مفرد مونث غایب، فعل ناقصه، ریشه(ک.و.ن) معتل، اجوف واوی، اعلال به قلب، ثلاثی مجرد، لازم،. إمرأتی: اسم کانت. عاقراً: خبر کانت.

هَب
: فعل امر ،مفرد مذکر مخاطب، ریشه(و.ه.ب) معتل، مثال واوی، اعلال به حذف، ثلاثی مجرد، متعدی. فاعل: ضمیر مستتر أنت.


يَرِ‌ثُنِي وَيَرِ‌ثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ ۖ وَاجْعَلْهُ رَ‌بِّ رَ‌ضِيًّا ﴿٦﴾

یَرِثُنی: فعل مضارع همراه با نون وقایه و یاء متکلم، مفرد مذکر غایب، ریشه(و.ر.ث) معتل، مثال واوی، اعلال به حذف، ثلاثی مجرد، متعدی. فاعل: ضمیر مستتر هو. ن: وقایه
ی: متکلم وحده، اسم ضمیر متصل نصبی، معرفه.


یَرِثُ
: فعل مضارع، مفرد مذکر غایب، ریشه(و.ر.ث) معتل، مثال واوی، اعلال به حذف، ثلاثی مجرد، متعدی. فاعل:ضمیر مستتر هو.

إجعَلهُ: فعل امر، مفرد مذکر مخاطب، ریشه(ج.ع.ل) صحیح و سالم، ثلاثی مجرد، متعدی. فاعل:ضمیر مستتر أنت.
ه: ضمیر متصل نصبی، اسم، مفرد مذکر غایب، معرفه.