آسمان از نظرگاه اولياى اسلام
منظره جذاب آسمان - كه اگر با دقت بدان نگريسته شود، مسحور جمال و زيبايى آن خواهيد شد - بيش از همه زيبايي هاى جهان توجه اولياى اسلام را به خود جلب كرده است.
آنها از هيأت جالب اين كاروان هاى نور، رازها مى خواندند، و در درخشش و جنبش آنها رمزها مى ديدند.
پيامبر عالى قدر اسلام - صلى الله عليه و آله و سلم - شبها همواره براى تهجد و شب زنده دارى برمى خاست، اما پيش از آنكه به خواندن نماز بپردازد، صفحه روحان گيز آسمان را مورد مطالعه قرار مى داد، و نگاه عميقى به ستاره ها مى افكند و اين آيه را تلاوت مى كرد:
ان فى خلق السماوات والارض واختلاف الليل و النهار لايات لاولى الالباب( آل عمران (3) آيه 190.)؛ محققا در آفرينش آسمانها و زمين و گردش منظم شب و روز نشانه هاى خداشناسى براى خردمندان پديدار است(مجمع البيان در تفسير آيه فوق. ).
حضرت سجاد - عليه السلام - نيز همواره براى عبادت شب بيدار مى شد و بسيار اتفاق مى افتاد هنگامى كه دست خود را براى وضو در ظرف آب فرو مى برد، نگاهى به ستارگان آسمان مى افكند. در اين حال، منظره زيباى اختران تابناك سحرى آن چنان توجه حضرت را به خود جلب مى كرد كه عميقا سرگرم مطالعه آنها مى گشت و به قدرى اين مطالعه و تفكر، طولانى مى شد كه فجر طلوع مى كرد و مؤذن اذان مى گفت، در حالى كه دست آن حضرت همچنان در ميان ظرف آب بود و هنوز وضو نگرفته بود( رياض الساكين، شرح سيد على خان بر صحيفه سجاديه. )!
تو را بهتر زگردون رهبرى نيست
چرا كاين نقش دايم سرسرى نيست