يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَيَرْ‌حَمُ مَن يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ ﴿٢١﴾
عقوبت می کند هر که را بخواهد و مهربانی می کند هر که را بخواهد و بسوی او بازگردانده می شوید.

وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْ‌ضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ‌ ﴿٢٢﴾
و نیستید شما به عجز در آورندگان در روی زمین و نه در آسمان و نیست برای شما از غیر خدا هیچ سرپرستی و نه یاوری.

وَالَّذِينَ كَفَرُ‌وا بِآيَاتِ اللَّـهِ وَلِقَائِهِ أُولَـٰئِكَ يَئِسُوا مِن رَّ‌حْمَتِي وَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٢٣﴾
و کسانی که کفرورزیدند به نشانه های خدا و دیدارش، آنان ناامید می شوند از رحمتم و آنان برایشان عقوبتی دردناک است.

فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّ‌قُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّـهُ مِنَ النَّارِ‌ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٢٤﴾
پس نبود جواب مردمش مگر این که گفتند: بکشید او را یا بسوزانید او را! پس نجات داد او را خدا از آن آتش، همانا در آن(کار) هر آینه نشانه هایی است برای قومی که ایمان می آورند.

وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّـهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ‌ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ‌ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِ‌ينَ ﴿٢٥﴾
و گفت: همانا فقط گرفتید از غیر خدا بتهایی را به علت دوست داشتن بین خودتان در این زندگانی دنیا، سپس در روز قیامت، کفر می ورزند بعضی شما به برخی و نفرین می کنند بعضی شما برخی را و جایگاهتان آن آتش است و نیست برای شما هیچ یاری کنندگانی.