جهاد با نفس. توبه

[عزیزانی]

یاعلی,
با نام و یاد خدا دومین جلسه رو شروع میکنیم




سه صلوات با خلوص نیت به تمام علما و عرفای از صدر اسلام تا الان که زحمت کشیدند و خصوصا حضرت علی علیه السلام نثار کنید.


اگر یادتون باشه آخرین مطلب جلسه قبل و اول گروه حدیثی طولانی از امام صادق علیه السلام بود.




امام صادق علیه السلام فرمود:


هرگاه بنده برای رضای خدا توبه نصوح کند همانا خدای تعالی در دنیا و آخرت گناهانش را پوشیده دارد.
عرض شد چطور خدا گناهانش را می پوشاند؟
فرمود:خداوند از یاد دو فرشته نویسنده آنچه را که می خواهند برای او از گناهان بنویسند می برد،سپس خدا به اعضا و جوارح او امر می کندکه گناهانش را بر او بپوشانید و کتمان کنید و به سوی زمین فرمان میرسد هر گناهی که بر روی تو انجام داده بپوشان پس هنگام مرگ خدا را ملاقات می کند در صورتی که گواهی دهنده ای برای او بر گناهانش نیست.




در جلسه اول در مورد توبه و لازمه آن بحث کردیم




و این رو هم باز میگم اگر لازم باشه چند ماه هم در یک بحث می ایستیم تا کامل فهمیده بشه و عمل بعد ...


☀️در ادامه در مورد علل و اسباب و نتایج توبه حرف میزنیم


هیچ وقت دو کار رو فراموش نکنید که اثرات حال و آینده داره


یکی گفتن بسم الله برای شروع هرکاری که هست و دیگری هرکاری خواستید انجام بدید بگید ان شاالله


بدان که هرگاه بارقه های ایمان بر دل بتابد آتش پشیمانی از گناه را بر می افروزد،زیرا قلب،هنگامی که به برکت پرتو نور ایمان،دیده خود بگشاید و خود را از محبوب خویش در حجاب ببیند دچار حسرت و اندوه می شود.


مانند کسی که در تاریکی و ظلمت گرفتار است و به ناگاه با کنار رفتن ابرها و تابش اشعه های زرین آفتاب،جمال دلربای محبوب خود را در حالی که نزدیک است که مرغ جانش از قفس تن پرواز کند مشاهده می کند و با دیدن او در این حال،آتش عشق است که در دلش زبانه میکشد و همین سوزش دل او بر آن میدارد تا حرکتی کند و دست بکاری زند.


علم و پشیمانی و اراده بر ترک گناه،در زمان حال و آبنده و جبران گذشته،سه عنصری هستند که هریک وابسته به دیگری است و به مجموع این سه عنصر،توبه اطلاق می شود.




بسیاری از اوقات،توبه تنها به معنای پشیمانی به کار می رود که در این صورت،علم به منزله مقدمه و ترک گناه به منزله ثمره و نتیجه فرض می شود.




اگر کسی در روشنای نور بصیرت به توبه بنگرد و در پی شناختن آن باشد،و در معنای وجوب و اینکه واجب بودن یعنی چه،دقت کند،بدون شک این معنانی برای او ثابت خواهند شد.




و این حالت برای انسان وقتی حاصل می شود که بداند واجب یعنی آن چیزی که آدمی را به سعادت ابدی می رساند و از هلاکت جاودانی برهاند،و اینکه بداند سعادت جاودانی تنها دیدار حضرت دوست است و هرکه از او کنار افتاده به شقاوت ابدی گرفتار شده.




و هر علمی هم علم نیست




علمی علم است که به عنوان انگیزه و عامل برای عمل به کار گرفته می شود،وقتی میتوان نام آن را علم نهاد که واقعا انگیزه ای بر ترک گناه و پشیمانی ایجاد کند.




مثلا انسان به ضرر گناه علم داشته باشد ولی این علم در اون این انگیزه را ایجاد نکند در واقع علم نیست




و هرکه با وجود این علم باز مرتکب گناه شود در واقع در حین انجام گناه،آن جز مربوط به ایمان را ازدست داده.




و همین منظور پیامبر صلی الله علیه و آله است که فرمودند:
زناکار در حال زنا،ایمان ندارد.




یعنی من مثلا میدونم که فلان کار رو انجام بدم گناهه و انجام میدم.ایمان مروبط به این موضوع و قسمت رو از دست دادم در حال انجامش


منظور رسول خدا صلی الله عیله و آله از نفی ایمان در حین زنا این است که زنا یکی از چیزهایی است که انسان را از خدا دور می سازد و سبب خشم الهی می گردد؛و ایمان تنها یک ورودی ندارد بلکه طبق حدیث آمده است که دارای هفتاد و چند باب است و بالاترین این ورودی ها اقرار به یگانگی خداوند و پایین ترین آن دور کردن سنگریزه از مردم است.










اگر وقت کنم سعی میکنم علاوه بر دستورالعمل های آیت الله بهجت و بزرگان که میدم
دستورالعمل های مرتبط با جلسات هم بدم