جوان و امام زمان (عج)

[مشعشع]

ايشان درباره رابطه علم و عمل و تأثير عمل شايسته در رفعت علم مي‌نويسد: «عمل از فروع علم و [از] آثار آن است؛ آثاري كه هيچگاه از آن جداشدني نيست. هرچه عمل مكرر شود، اعتقادْ راسخ‌تر، روشن‌تر و تأثيرش قوي‌تر مي‌گردد».(15)
امام باقر عليه السلام نيز درباره نقش عمل به دانسته‌ها در افزايش دانايي مي‌فرمايد: «هر كس به آنچه مي‌داند عمل كند، خداوند آنچه را نمي‌داند به او مي‌آموزد.»(16)بنابراين كساني كه در پي امام عصر، معرفت به آن حضرت و كسب ولايت ايشان هستند، بايد افزون بر مطالعه و تحقيق و تدبر در ويژگي‌هاي امامان معصوم عليهم السلام ، در پيروي از اين بزرگواران و دوري از مخالفت با آنها بكوشند و خود را از آلودگي‌هايي كه پيشوايان معصوم نمي‌پسندند پيراسته سازند. در اين صورت مي‌توان اميدوار بود كه انوار معرفت اين حجت‌هاي الهي، به قلب راه يابد.

پی نوشت ها :
1 ـ نک : ابراهيم شفيعي سروستاني ، « معرفت امام زمان چيستي ، چرايي و چگونه » ، ماهنامه موعود ، ش 106
2 ـ ابن منظور ، لسان العرب ، ج1 ، صص 213 و 214.
3. راغب اصفهاني، المفردات في غريب القرآن، تحقيق: نديم مرعسلي، ص 20.
4. محمود حمصي رازي، المنقذ من التقليد، ج 2، ص 235.
5.شيخ مفيد، النکت الاعتقاديه، مندرج در:سلسه مصنفات الشيخ المفيد ، ج10، ص39.
6.خواجه نصيرالدين طوسي ، تلخيص المحصل نقد المحصل ،ص435.
7.کليني ؛الکافي ، ج 1،باب نادر جامع في فضل الامام و صفاته، صص 198-200،ح1.
8.همان، ج1،ص376،ح2 و ص 377،ح2 و3.
9.همان،ص371 ،ح5.
10.همان،ص200،ح1.
11.همان،ج2،ص19،ح5.
12.شيخ صدوق ،الهدايه في الاصول و الفروع ،صص 28 و29.
13.مکيال المکارم في فوائد الدعا للقائم،ج2،ص107.
14. سيد محمدحسين طباطبايي، تفسير الميزان، ترجمه: سيد محمدباقر موسوي همداني، ج 17، ص 29.
15. همان.
16. بحار الانوار، ج 75، ص 189، ح 44.

منبع:نشريه گلبرگ،شماره 121.