امّا در اين عالم طبع و سراي اعتباريّات، چون پادشاهي بخواهد امر و نهي كند، حكم دهد و فرمان دهد، در جائي ميرود كه مظهر قدرت اوست، بر تخت مينشيند، بر تختي كه با جواهرات ـ كه نمايشگر تعيّن و اعتبار اوست ـ زينت شده مينشيند و از فراز اين تخت فرمان ميدهد و حكم صادر ميكند، در حاليكه تمام اجزاء دولت و افسران در دو طرف، صفّ كشيده و آمادۀ انجام فرمان او هستند؛ از باب تشبيه معقول به محسوس، فرمان و امر و نهي و احكام صادره از حضرت ذوالجلال نيز به همين مضامين و با همين الفاظي كه نمايندۀ اين معاني هستند براي ما بيان شده است.