و فرمود كه :
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْهُ صلى الله عليه وآله وسلم قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَرَأَ طه وَيس قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ آدَمَ بِأَلْفَيْ عَامٍ فـَلَمَّا سَمِعَتِ الْمَلَائِكَةُ الْقُرْآنَ قَالُوا طُوبَى لِأُمَّةٍ يَنْزِلُ هَذَا عَلَيْهَا وَطُوبَى لِأَجْوَافٍ تَحْمِلُ هَذَا وَطُوبَى لِأَلْسُنٍ تَكَلَّمُ بِهَذَا
خداى ـ تعالى ـ هزار سال پيش از آنكه عالم را خلق كند سوره طه و يس را خواند ، چون ملائكه آن را شنيدند گفـتند : خوشا به حال امّتى كه اين بر ايشان نازل شود . و خوشا به حال سينه هايى كه اين ها را حفـظ كند . و خوشا به حال زبانهايى كه اين ها را بخواند .
مستدرك الوسائل ج4 ص344
و فرمود كه :
عَنْ عُقـْبَةَ بْنِ عَامِرٍ الْجُهَنِيِّ أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وآله وسلم قَالَ لَوْ كَانَ الْقُرْآنُ فِي إِهَابٍ مَا مَسَّتْهُ النَّارُ
هرگاه قرآن در پوستى باشد آتش به آن نمى رسد .
بحارالانوار ج89 ص184