شام غریبان

[عطیه سادات]

محرم ماه الفت با جنون است چراغ کوچه هایش بوی خون است

ای داغ جوون و پیـــــر دیده

دریای غــم از کویـــــر دیده

با این همـه غم چکار کردی

کــه عــالمُ بی قرار کــردی

دلداده به دین وسر سپرده

ای آّبـــرو از یزیـــد بـــــرده

با خنجر و نـیزه خو گرفتــی

با خون خودت وضو گرفتـی

چشم تموم دنیا گریون بشه

وای اگه شـام غریبون بشه

کــوفه پر از آدم روسیـــاهه

کوفه پر از رفیق نیمه راهه

دستای عباسُ نشون گرفتن

تو کربــلا غدیـــر خون گرفتن

اومدن و دشت و بـهم بپاشن

تو صورت بچه ها غم بپاشـن

چشـم تموم دنیا گریون بشه

وای اگه شـام غریبـون بشه

[غزال رمیده]

[غزال رمیده]

[گل مريم]

بنویسید که جز خون خبری نیست که نیست

به تن این همه سردار سری نیست که نیست

بنویسید که خورشید به گودال افتاد

و پس از شام غریبان سحری نیست که نیست

آتش از بال و پر سوخته جان می گیرد

زیر خاکستر ما بال و پری نیست که نیست

یک نفر سمت مدینه خبرش را ببرد

پس از این ام بنین را پسری نیست که نیست

یا به آن مادر سرگشته بگویید: نگرد

چون ز گهواره ی اصغر اثری نیست که نیست

تازیانه به تسلای یتیمی آمد

تازه فهمید که دیگر پدری نیست که نیست

مهدی زنگنه

[گل مريم]

اهل عزا بر سرزنيد شام غريبان امشب است
بر فاطمه خبر دهيد گيسو پريشان زينب است
گلها همه، پرپر شده، صد پاره تن، اكبر شده
مظلوم حسين(2) مظلوم حسين جانم حسين
آتش گرفته خيمه ‏ها بشنو صداى ناله ‏ها
از هر طرف آيد نوا عمه بيا عمه بيا
گلها همه، پرپر شده، صد پاره تن، اكبر شده
مظلوم حسين(2) مظلوم حسين جانم حسين