سخنان امام هفتم(ع) در زندان
احمد عابدى
تعدادى از كتابهاى حديث به اسـم (مسند) شناخته مى شـود, معمـولا مسند به كتابـى گفته مـى شـود كه احـاديث آن بـا سنـد پيـوسته به رسـول خـدا(ص) بـرسـد.
بنابرايـن وقتى گفته مى شـود (مسند امام موسى بـن جعفر عليه السلام) مقصود كتابى است كه احاديث آن را امام هفتـم عليه السلام با سند و به تـوسط آباء و اجداد خـود از رسول خدا(عليهم السلام) نقل كرده باشد.
مسنـد امام موسـى بـن جعفر عليه السلام مجمـوعه 59 حـديث است كه در سالهاى 180 تا 182 كه امام در زندان سندى بن شاهك محبوس بودند, ابـوعمران مـوسـى بـن ابراهيـم مـروزى به ديـدار امام رفته و امـام ايـن احـاديث را بـراى او بيـان كـرده است.
ايـن احاديث از جهات گوناگـون داراى اهميت فراوان است. زيرا اولا در زنـدان بيان شـده اند, ثانيا تمام احاديث آن مستنـد به پيامبـر اكـرم(ص) است مگر ايـن دوازده حـديث 16 , 21 , 22 , 23 , 29 , 32 , 37 , 38 , 39 , 42 , 43 , 57 و ثـالثا محتـوى و مضمون بلند آنها مخصـوصا در موضـوعات اخلاقى سبب شده است كه براى عمـوم مفيد باشد. گرچه در كتابهاى رجالى از مذهب راوى ايـن احاديث بحثـى نشده است ولى از خود ايـن احاديث و با توجه به مسند بـودن آنها مى توان مذهب راوى را كشف نمود و بخـواست خـداونـد در شـرح ايـن احـاديث از آن بحث خـواهـم نمـود.
سنـد كتاب ايـن كتاب را شيخ ابـوالمكارم مبارك بـن محمـد بـن معمـر بادرايـى از ابوبكر احمد بن على بن حسـن طرطيثى از ابوعبدالله حسيـن بـن شجاع صوفى موصلى از ابوبكـر محمد بن عبدالله بن ابـراهيـم شافعى از ابـوعبـدالله محمـد بـن خلف بـن ابراهيم بن عبدالسلام مروزى و او از ابـوعمران مـوسى بـن ابراهيـم مروزى و او از امام هفتم(ع) نقل كرده است. اين كتاب با كوشش آقاى محمد حسيـن حسينى جلالى مكررا در ايران و بيروت چاپ شده است.