شهادت امام موسى بن جعفر (علیه السلام)
روز 25 رجب سالروز شهادت مردى است كه به قدرت مسلط زمانهاش «نه» گفت و تا به آنجا رفت كه رژيم طاغوتى هارون براى ادامه حيات ننگين خويش همه عوامل و نيروهايش را به ستيزه با آن انسان آزاده زمان بسيج كرد.چرا كه همين يك كلمه ى «نه» براى دستگاه فاسد هارون بسيار گران تمام شد.او نه گفت و تمام رزمندگان علوى در صفوف ايستاده در كنار او صف زدند و قيامها و نهضتها آغازيدند و در راه پيروزى حق بر باطل و حفظ حرمت و رسالت اسلام تا پاى جان و چوبه ى دار و سلولهاى زندان ايستادند و از خود حماسه هائى بجا نهادند كه تا نابودى و از بين رفتن دستگاه جبار بنى العباس ادامه يافت و نام پيشواى آزادى بخش جهان اسلام را جاويدان ساخت و هنوز هم كه چندين قرن از مبارزات امام ميگذرد مردم آزاديخواه بدستگاه ستمگرى هارون با ديده نفرت و لعن مي نگرند و مسببين و طراحان نقشه هاى ضد انسانى را شايسته ى نام انسانى نمي دانند.
اكنون بايد ديد عامل اين طرح شيطانى و نقشه خائنانه چه بوده است؟
نفوذ معنوى، تفوق روحى، تبار والا، علم وافر، فضيلت بيكران، شخصيت ممتاز، تقوا و فضيلت، شهرت و اعتبار جمعى و مقام معنوى ارزندهى امام (ع)، همه و همه صفات ويژهاى بودند كه هارون و سردمداران خلافت عباسى از آن نصيبى نداشتند و اين نوع برجستگىهاى فضيلت امام (ع) هر كدام بنوبت خود ميتوانست موجب تحقير شخصيت پوشالى هارون گردد و او ميخواست با حبس و بازداشت امام عقده ها و حقارت هاى خود را جبران نمايد و التيام بخشد غافل از آنكه اين نوع شكنجه ها روز بروز بر مقبوليت و محبوبيت امام مى افزود ومبغوضيت و عامل شكست و سقوط هارون را فراهم ميساخت.