از اوج آسمان

[صبور]

از اوج آسمان

على اكبرمظاهرى

تقديم به :
اين اثر را به روح بلند امام خمينى تقديم مى كنم كه ((از اوج آسمان )) ما را نظاره مىكند تا ميراثش را چگونه پاس داريم ...
جوانان ، كه تشنگان حقيقت اند
و
معلّمان و مربّيان ، كه پاسداران امانت اند
و
عالِمان و مبلّغان ،كه بيانگر معارف شريعت اند
و
همه آنان كه جوياى سعادت اند...

اشاره
منابع عمده ما، در باب احاديث قدسى ، دوكتاب بوده است :
1. ((الْجَواهِرُ السَّنيَّةُ فِي الاَْحاديثِ الْقُدْسيَّة )).
الشيخ الحُر العاملى (صاحب الوسائل ) /
مؤ سسة الا علمى للمطبوعات / بيروت لبنان .
2. ((كَلِمَةُ اللّهِ)).
السيّد حسن الشّيرازى / دارالصّادق / بيروت لبنان .

[صبور]

<sup>سلوكى بزرگوارانه

خداوند حكيم به مردمان مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. قَدْ جاءَكُمْ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ؛ فَمَنْ شاءَ فَلْيُوْمِنْ وَمَنْ شاءَ فَلْيَكْفُرْ.

2. وَ إِنَّكُمْ لا تُحْسِنُونَ إِلاّ بِمَنْ اَحْسَنَ إِلَيْكُمْ.

3. وَلا تَصِلُونَ إ لاّ لِمَنْ وَصَلَكُمْ.

4. وَلا تُكَلِّمُونَ إِلاّ لِمَنْ كَلَّمَكُمْ.

5. وَلا تُطْعِمُونَ إِلاّ لِمَنْ اءَطْعَمَكُمْ.

6. وَلا تُنْصِفُونَ إ لاّ لِمَنْ اءَنْصَفَكُمْ.

7. وَلا تُكْرِمُونَ إ لاّ لِمَنْ اءَكْرَمَكُمْ.

فَلَيْسَ لاَِحَدٍ عَلى اءَحَدٍ فَضْلٌ.</sup>

[صبور]

<sup>إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ :

1. آمَنُوا بِاللّهِ وَرَسُولِه .

2. الَّذينَ يُحْسِنُونَ إِلى مَنْ اءَساءَ إِلَيْهِمْ.

3. وَيَصِلُونَ إِلى مَنْ قَطَعَهُمْ.

4. وَيُعْطُون إِلى مَنْ حَرَمَهُمْ.

5. ويُنْصِفُونَ مَنْ خانَهُمْ.

6. وَيُكَلِّمُون إِلى مَنْ هاجَرَ مِنْهُمْ.

7. وَيُكَرِّمُونَ مَنْ اءَهانَهُمْ.(68)</sup>

[صبور]

<sup>اى فرزندان آدم !

1. راستى كه ((آيين حق )) از سوى پروردگارتان برايتان آمده است [نشانه هاى رستگارى ، آشكار است ] پس ، هر كه خواهد مى تواند مؤ من شود و يا كافر گردد.

2. و شمايان نيكى و احسان نمى كنيد، مگر به كسى كه نيكى و احسانتان كند.

3. و نمى پيونديد، مگر با آن كه با شما بپيوندد.

4. و سخن نمى گوييد، مگر با كسى كه با شما سخن گويد.

5. و إِطعام نمى كنيد [و غذا نمى خورانيد] مگر كسى را كه إِطعامتان كند.

6. و انصاف نمى ورزيد، مگر با آن كه با شما انصاف ورزد.

7. و احترام و اكرام نمى كنيد، مگر كسى را كه اكرامتان كند.

بنابراين ، هيچ كدامتان بر ديگرى ، برترى نداريد [زيرا ((مقابله بهمِثل )) كرده ايد و معامله اى برابر انجام داده ايد!].</sup>

[صبور]

<sup>امّا مؤ منانِ [راستين ] آنانند كه :

1. به خداوند و پيامبرش ايمان آورده اند.

2. به كسانى كه به آنان بدى كرده اند، نيكى مى كنند.

3. و با كسانى كه با آنان پيوند گسسته اند، مى پيوندند.

4. و به كسانى كه آنان را محروم كرده اند و از آنان دريغ داشته اند،بذل و احسان مى كنند.

5. و با كسانى كه به آنان خيانت كرده اند [و با آنان بى انصافى نموده اند] انصاف مى ورزند.

6. و با كسانى كه از آنان دورى گزيده اند، سخن مى گويند [و دست آشتى مى دهند ودوستى مى ورزند].

7. و كسانى را كه اهانتشان كرده اند، اكرام و احترام مى نمايند.</sup>

چه جاى شكر و شكايت ز نقش نيك و بد است

چو بر صحيفه هستى ، رقم نخواهد ماند؟

توانگرا! دل درويش ، خود، به دست آور

كه مخزن زر و گنج و دِرَم نخواهد ماند

[صبور]

چه فراوانند!...

خداوند حكيم به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. كَمْ مِنْ سِراجٍ اءَطْفَاءَتْهُ الرّيحُ؟!

2. وَكَمْ مِنْ عابِدٍ اءفْسَدَهُ الْعُجْبُ؟!

3. وَكَمْ مِنْ فَقيرٍ اءَفْسَدَهُ الْفَقْرُ؟!

4. وَكَمْ مِنْ غَنيٍّ اءَفْسَدَهُ الْغِنى ؟!

5. وَكَمْ مِنْ صَحيحٍ اءَفْسَدَهُ الْعافيَةُ؟!

6. وَكَمْ مِنْ عالِمٍ اءَفْسَدَهُ الْعِلْمُ؟! .⁽⁶⁹⁾

[صبور]

اى فرزندآدم !

1. چه فراوان ((چراغهايى )) كه ((باد)) خاموششان كرد؟!

2. و چه بسيار ((عابدانى )) كه ((عُجب و غرور)) فاسدشان نمود؟!

3. و چه بسيار ((فقيرانى )) كه ((فقر)) تباهشان ساخت ؟!

4. و چه زياد ((ثروتمندانى )) كه ((ثروت )) فاسدشان كرد؟!

5. و چه فراوان ((سالمان وبى دردانى )) كه ((عافيت و بى دردى )) به تباهيشان
كشاند؟!

6. و چه بسيار ((عالمانى)) كه ((علم)) فاسدشان كرد؟!

[پس ، نيك بنگر و عبرت گير كه مبادا ((غفلت)) بر تو چيرگى يابد!]

از جهان ، دو بانگ مى آيد به ضد

تا كدامين را تو باشى مستع

آن يكى بانگ نشور ((اتقيا))

وان دگر بانگ فريب ((اشقيا))

[صبور]

پاداش برتر

خداوند مهربان به انسان مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. اِصْبِرْ وَتَواضَعْ؛ اءَرْفَعْكَ.

2. وَاشْكُرْ لي ؛ اءَزِدْكَ.

3. وَاسْتَغْفِرْلي ؛ اءَغْفِرْلَكَ.

4. وَادْعُني ؛ اءَسْتَجِبْ لَكَ.

5. وَاسْاءَلْني ؛اءُعْطِكَ.

6. وَتَصَدَّقْ لي ؛ اءُبارِكْ لَكَ في رِزْقِكَ.

7. وَصِلْ رَحِمَكَ؛ اءَزِدْ في عُمْرِكَ وَاءُنْسي اءَجَلَكَ... .⁽⁷⁰⁾

[صبور]

اى فرزندآدم !

1. صبورى ، پيشه كن و فروتنى بنما، تا بالايت ببرم و سرافرازت كنم .

2. و سپاسم گو، تا [عطايايم را] بر تو افزون گردانم .

3. و از من بخشش و عفو بطلب [و توبه كن ] تا ببخشايمت .

4. و مرا بخوان [و دعا كن ] تا اجابتت كنم و پاسخت گويم .

5. و از من بخواه [و حاجت بطلب ] تا عطايت كنم .

6. و برايم صدقه بده [و به ديگران ، احسان نما] تا رزق و روزى ات را بركت دهم [وبرايت مبارك گردانم ].

7. و با خويشاوندانت بپيوند، تا بر عمرت بيفزايم و مرگت را به تاءخير اندازم ... .

[صبور]

هله نوميد نباشى اگرت يار برانَد

گرت امروز براند، نه كه فردات نخوان

گر به روى تو ببندد همه درها و گذرها

درِ ديگر بگشايد كه كس آن راه نداند

همه ملك سليمان به يكى مور ببخشد

بدهد هر دو جهان را و دليرانه رماند

دل من گِرد جهان گشت و نيابيد مثالش

به كه ماند؟ به كه ماند؟ به كه ماند؟ به كه ماند؟!

هله خاموش كه شمس الحق تبريز از اين مىْ

همگان را بچشاند، بچشاند، بچشاند!

[صبور]

تمنّاى واهى !

خداوند حكيم به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. كَيْفَ تَطْمَعُ في الْعِبادَةِ مَعَ الشِّبَعِ؟!

2. وَكَيْفَ تَطْلُبُ جَلاءَ الْقَلْبِ مَعَ كَثْرَةِ النَّوْمِ؟!

3. وَكَيْفَ تَطْمَعُ في الْخَوْفِ مِنَ اللّهِ تَعالى مَعَ خَوْفِ الْفَقْرِ؟!

4. وَ كَيْفَ تَطْمَعُ في مَرْضاةِ اللّه تَعالى مَعَ احْتِقارِ الْفُقَراءِ وَالْمَساكينِ؟!⁽⁷¹⁾