سپس فرمود:
ذروه الامر و سنامه و مفتاحه و باب الاشيا و رضى الرحمن و الطاعه للامام بعد معرفته
بهترين و برترين روش و والاترين طريق ديندارى و كليه گنجينه ايمان و باب هر چيزى و خشنودى خداى رحمان اطاعت امام است بعد از شناختن و معرفت باو،
زيرا خداوند در آيه 80 سوره نساء مى فرمايد:
من يطع الرسول فقد اطاع الله ، و من تولى فما ارسلناك عليهم حفيضا
هر كس پيروى كند رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) را همانا پيروى كرده است خدا را، و هر كس روى گرداند از اطاعت ، پس تو را بر آنها نگهبان نفرستاده ايم .
و اما هر گاه مردى همه شبها عبادت كند و روزها روزه بدارد و تمام دارائيش را صدقه دهد و تمام عمر را حج بجا آورد ولى امر ولايت خدا را نشناسد تا پيرو او بوده و اعمالش براهنمائى او باشد، او را بر خداى تعالى حق ثوابى نيست و از اهل ايمان محسوب نباشد...
در حديث ديگر سائلى از امام صادق (عليه السلام) از ستونهاى دين مى رسد، آنحضرت همين پنج را نام مى برد و سپس ميفرمايد:
و من مات و لم يعرف امامه مات ميته جاهليه
يعنى كسى كه بميرد و امامش را نشناسد بمانند مردن جاهليت مرده است ؛
آنگاه فرمود: بيش از همه وقت نياز انسان به معرفت امام آنوقتى است كه جانش بگلو رسد كه در آنوقت مى گويد: من در مذهب خوبى بودم كه معرفت به امام خود داشتم .
در حديث ديگر امام باقر (عليه السلام) فرموده : درهاى خير عبارتند از: نماز كه اصل اسلام است و زكوة كه فرع آن ، و جهاد كه كنگره نيروى آن است
سپس فرمود: روزه سپر است از دوزخ و آتش ، صدقه گناه را ببرد و قيام مرد در دل شب براى ياد خدا...