و در جای دیگر فرمودند: آگاه باشید! به درستی كه در قرآن است، علم آن چه خواهد آمد (از قبیل موت، برزخ، بعث و نشور، قیامت، بهشت و جهنّم، درجات بهشت و دركات جهنّم و غیره) و در آن است، خبر از گذشته (از قبیل پیدایش آسمان و زمین. درخت و گیاه و سنگ، انسان و حیوان، داستانهای پیامبران گذشته و امّتهایشان، پادشاهان و گردنكشان و غیره). و این قرآن، دوای درد شما است؛8 (زیرا به وسیله آن، دردهای جسمانی و روحانی شما شفا پیدا میكند).
و حضرت رسول ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: بر شما باد به قرآن و تلاوت آن؛ زیرا قرآن شفا دهنده نافع و دوای مباركی است.9
در روایات معصومین ـ علیهم السّلام ـ روایات بسیاری در ارتباط با فضایل سورههای مختلف قرآن و تأثیرات آن در جسم و روح و روان انسان، وارد شده است كه در كتب معتبر بدان اشاره شده و آثار فراوان آنها در مسائل مختلف به تجربه رسیده است.»
شکوری: گروه دین و اندیشه تبیان
[1].قرآن پژوهى در پرتو اصطلاح نامه علوم قرآنى، محمد هادى یعقوب نژاد
[2].دیدگاه هایى درباره اعجاز قرآن بر پایه ساختار بیانى و آرایههاى ادبىآن، علی معموری
[3] . سورة اسراء، آیة 81.
[4] . سورة فصلت، آیة 44.
[5] . سورة یونس، آیة 57.
[6] . نهج البلاغه، خطبه 158.
[7] . نهج البلاغه، خطبه 156.
[8] . نهج البلاغه، خطبة 158.
[9] . مكارم الاخلاق، ص 418.