ميزان تزريق واکسنها طوري بود که همه را براي 48 ساعت از پاي ميانداخت. همه تب ميکردند و کسي حال بلند شدن و عزاداري نداشت؛ البته عزاداري برپا ميشد؛ اما به علت کسالت افراد، بسيار فشرده و محدود بود.
حيله مؤثري بود؛ ولي روز عاشورا را در تب سپري کردن، هم حال و هوايي داشت. دشمن که از حلاوت اين حال خبري نداشت !
سالهاي آخر، مجالس عزاداري بسيار باشکوه برپا ميشد. مداحان که در اسارت رشد خوبي داشتند، دلهاي غصهدار اسرا را به رنجهاي ائمه پيوند ميزدند و اشعار و نوحههاي لطيف و نغزي در اين باب سروده ميشد. ( اي کاش که آن اشعار و نوحهها جمعآوري ميشد. )
اربعين حسيني، 28 صفر و ايام شهادت ديگر ائمه نيز با برپايي مجالس عزا و نوحهسرايي جايگاهي خاص داشت.
راوي :سيامک عطايي منبع :مؤسسه فرهنگي پيام آزادگان