ثُمَّ يَتُوبُ اللَّهُ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴿٢٧﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَٰذَا ۚ وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شَاءَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٢٨﴾ قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ ﴿٢٩﴾ وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ۖ ذَٰلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۚ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٣٠﴾ اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣١﴾
سپس خدا بعد از اين [گناه فرار از جنگ] توبه هر كس را كه بخواهد مىپذيرد ؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«27»
اى اهل ايمان ! جز اين نيست كه مشركان پليدند ؛ پس نبايد بعد از امسال به مسجدالحرام نزديك شوند ؛ و اگر [به سبب قطع رابطه با آنان و تعطيل شدن داد و ستد با ايشان] از تنگدستى مىترسيد ، خدا اگر بخواهد شما را از فضل و احسانش بىنياز مىكند ؛ يقيناً خدا دانا و حكيم است .«28»
با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قيامت ايمان نمىآورند ، و آنچه را خدا و پيامبرش حرام كردهاند ، حرام نمىشمارند ، و دين حق را نمىپذيرند ، بجنگيد تا به اختيار خود در حالى كه [نسبت به احكام دولت اسلامى] متواضع و فروتناند جزيه بپردازند .«29»
و يهود گفتند : عُزير ، پسر خداست . و نصارى گفتند : مسيح پسر خداست . اين گفتارى [بىدليل] است كه به زبان مىآورند ، و به گفتار كسانى كه پيش از اين [به حقايق] كفر ورزيدند شباهت دارد ؛ خدا آنان را نابود كند ، چگونه [از حق به باطل] منحرف مىشوند .«30»
آنان دانشمندان و راهبانشان و مسيح پسر مريم را به جاى خدا به خدايى گرفتند ؛ در حالى كه مأمور نبودند مگر اينكه معبود يگانه را كه هيچ معبودى جز او نيست بپرستند ؛ منزّه و پاك است از آنچه شريك او قرار مىدهند .«31»
«191»