فقير گويد:از اين روايت دو نكته استفاده مىشود، اوّل: استحباب نوشتن اين دعا بر كفن چنانكه علاّمه بحر العلوم(عطر مرقده) در كتاب«الدرّة»به آن اشاره فرموده است:
وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالاْكْفانِ شَهادَةُ الاِْسْلامِ وَالاِْيمانِ
{شد مستحب نوشتن بر اكفان#گواه بر اسلام و هم بر ايمان}
وَهكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتُِ بِالاْمانِ
{و هم نوشتن كتاب قرآن#و جوشن آن دعاى امن و امان}
دومّ: استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان،
و امّا درباره قرائت آن در خصوص شبهاى قدر بايد گفت، ذكرى از آن در اين روايت نيامده است ولى علاّمه مجلسى قدس سره روحه در كتاب«زاد المعاد»آن را در ضمن اعمال شبهاى قدر ذكر نموده است و در پاره اى از روايات نيز وارد شده كه دعاى«جوشن كبير»را در هر يك از شبهاى قدر بخوانند.
و براى ما در اين مقام فرمايش علاّمه مجلسى احلّه اللّه دار المقام كافى است.