ویژه نامه ی ولادت حسن بن علی علیه السلام

[مهاجر]

بسم الله الرحمن الرحیم

[مهاجر]

سیمای تابناک سبط اکبر پیامبر، امام حسن مجتبی علیه‏السلام ، تجلی واقعی آفتاب تابناک جد گرامی‏اش،

محمدمصطفی صلی‏الله‏علیه‏و‏آله است. پیامبر گرامی اسلام با نظاره به جمال و کمال حسن، آن زاده زهرای اطهر

می‏فرمود: «تو در آفرینش و خلق و خوی شبیه من هستی.» امام علی علیه‏السلام نیز در سخنی گران‏مایه

فرمود: «فرزندم حسن، شبیه‏ترین فرد به رسول خداست.» خورشید عالم‏افروز وجود امام حسن علیه‏السلام

درخششی شگرف داشت و فضیلت‏های بی‏کران آن بزرگ‏مرد تاریخ، در همه‏جا به روشنی جلوه می‏نمود.

[زنبق بنفش]

ناگهان آسمان بهاری شد
عشق در کوچه ها جاری شد

نور ماه مدینه را تا دید
عرق شرم ماه جاری شد

عطر شوق ملک چکید از عرش
قطره قطره چه آبشاری شد

آسمان غرق بوسه اش میکرد
گونه هایش ستاره کاری شد

آسمان خنده کرد و خانه وحی
از غم روزگار، عاری شد

روی پیشانی اش که چین افتاد
خم ابروش ذوالفقاری شد

چه صف کفر را به هم میریخت
بر دل کفر، زخم کاری شد

لحظه ها ماندگار و زیبا بود
روزها مثل روزگاری شد . . .

. . . که خدا قلب کعبه را وا کرد
و جهان غرق بیقراری شد

اسوه صبر بود و صلح و صفا

او خداوند بردباری شد

[صبور]

امشب که فرشتگان سخن می گویند
گویا سخن از زبان من می گویند

ذکر لبشان شنیدنی تر شده است

در ارض و سما حسن حسن می گویند

*

خاک قدمش شمیم جنت دارد

در هر نفسش عطر اجابت دارد

اعجاز محمدی ست در چشمانش

از بس که به جد خود شباهت دارد

*

ای زمزمه صبح و نسیم ادرکنی

آئینه رحمان و رحیم ادرکنی

ای در کرم و سخاوت و آقایی

بی خاتمه ، ایها الکریم ادرکنی

*

مانند علی لحن فصیحی داری

در چهره خود نور ملیحی داری

آقا حرم الله شده دلهاماندر هر دل بی تاب ضریحی دار


( چند رباعی ازیوسف رحیمی )

[مهاجر]

[مهاجر]

[از خاک تا افلاک]

.






دختر ختم رسولان پسری آورده است

که جمالش حسن و نام نکویش حسن است

میلاد کریم اهل بیت مبارک

[گل مريم]

به نام خدا

نذری کنید تا که دمی با خدا شویم
از این قفس که ساخته شیطان رها شویم

باری که روی دوش گرفتیم از گناه

روی زمین گذاشته و با صفا شویم

وقتی تو را ز عرش فراتر گذاشتند
یعنی به روی دست پیمبر گذاشتند


در راه تو تمام خلائق نشسته اند
دل برده ای که نام تو دلبر گذاشتند


ماهی نبود تا که در این ماه گل کند
اینجا تو را به دامن مادر گذاشتند


خورشید را به امر خدا مثل هدیه ای
یک گوشه پیش هدیه حیدر گذاشتند


موسی برای مهد تو گهواره ساخت و
عیسی و دیگران روی آن پر گذاشتند


تا این که حاجت دل عالم روا شود
هفت آسمان به پای شما سر گذاشتند


امشب برای شادی زهرا و مرتضی
تاجی به روی فرق تو از زر گذاشتند


این افتخار ماست که با مقدم شما
ما را در آستان تو نوکر گذاشتند

با بودن تو فاطمه حس کرد مادر است

یعنی که اولین پسر چیز دیگر است

[گل مريم]

با مقدم تو دین خدا زنده میشود
ماه خدا کنار شما زنده میشود


عیسی به ناز مقدم تو ناز میکند

موسی که هیچ با تو عصا زنده میشود


ماه مبارک است در این نیمه های شب
با مقدم تو حال دعا زنده میشود


امشب که فاطمه به تو لبخند میزند

شهر مدینه غرق صفا زنده میشود


آقا خوش آمدی که در این لحظه های خوش
سلول های مرده ما زنده میشود


امشب تو آمدی و نبی گفت با علی
یک ضلع از حدیث کسا زنده میشود

وقتی شروع نهضت ارباب با شماست

با تو حسین و کرب و بلا زنده میشود





چشمان تو به چشم علی تا که وا شده
از آن به بعد نام شما مجتبی شده

[گل مريم]

شوری میان سینه من پا گرفته است
عشقی میان قلب و دلم جا گرفته است

مثل علی ست با نمک است و خدایی است
قنداقه ای که حضرت زهرا گرفته است

گویا دوباره موقع افطار آمده
با بوسه ای که از لبش آقا گرفته است

او که کریم خانه ی زهرا و حیدر است
رونق ز کار و بار مسیحا گرفته است

از سوی جنت آمده یا از سوی خدا
دسته گلی که حضرت موسی گرفته است

معمار گاهواره او دست جبرئیل
یعنی که کار عشق چه بالا گرفته است

یوسف رسیده است به پابوسی حسن
مجنون شده است و دامن لیلا گرفته است

با چشم خود دل از همه دل ها ربوده است
این ارث را ز ام ابیها گرفته است

آنقدر بیت حضرت زهرا شلوغ بود
یک هفته است نوح نبی جا گرفته است




ای برکت همیشه افطار ما حسن
خوش آمدی به خانه صدیقه یا حسن