1 - لو اءنَّ اءشياعنا - وفَّقهم الله طاعتهم على اجتماع من القلوب فى الوفاء بالعهد عليهم لما تاءخَّر عنهم اليُمن بلقاءنا و لتعجَّلت لهم السّعادة بمشاهدتنا على حقّ المعرفة و صدقها منهم بناء فما يحسبنا عنهم الا ما يتّصل بنا ممّا نكرهه و لا نؤ ثره منهم ؛
اگر شيعيان ما، كه خداوند آنان را به بندگى خويش موفق بدارد، در وفا به عهدى كه بر عهده آنان است يك دل مى شدند ميمنت ديدار ما به تاخير نمى افتاد و سعادت ملاقات عارفانه و صادقانه با ما براى آنان سريعا حاصل مى شد، اما امور ناشايستى كه از آنان سر مى زند و ما نيز به آن آگاهيم ، ما را از آنان دور كرده است .
(بحارالانوار، ج 53، ص 299؛ احتجاج ، ج 2، ص 325؛ نوادر الاخبار، ص 245؛ مكيال المكارم ، ج 1، ص 459؛ كلمة الامام المهدى ، ص 151.)