در كتـاب شـريف كافـى(ج1, ص444) از امام صـادق عليه السلام, نقل شـده كه چنيـن فـرمـود:
(... بزرگـى گنـاه مـردم و كـارهـــاى نـاپسنـدشـان, مـانع حلـم و عطـوفت و فضل الهى نبـود تـا آن كه محبوب ترين و گرامى ترين و عزيزترين رسولانش را يعنى محمد بـن عبد الله ـ صلـى الله عليه و آله ـ را براى آنان برگزينـد; پيامبرى كه زادگاهـش در خاندان عزت و اصلـش از دودمان كرم بود. هيچ نقص و عيبـى در حسبش نبـود و هيچ آلـودگـى و زشتـى, نسبـش را در بر نمـى گـرفت. صفـات بـرجسته و كاملـش نزد انـديشمنـدان و عالمان, شناخته شده بود.
پيامبران پيشيـن در كتاب هاى آسمانى خـود, به آمدن وجـود مقدسـش بشارت داده بـودند و دانشمنـدان, صفات نيكـو و برجسته اش را بـر زبان مـى راندند و حكيمان و انديشمنـدان به منـش هاى پسنـديـده اش ديده دوخته بودند.
آن حضرت وجـود پاك و پاكيزه اى است كه هرگز آلوده نمى شـود. تنها جـوانمـرد از نسل هاشـم است كه در جهان, مثل و مانندى نـدارد و تنها فـرزنـد مكه است كه هيچ كـس به عظمت و مقـام والايـش نـائل نمىآيد.
حيأ و پاكـدامنـى, او را پـوشانده و كرم و جـوانمردى, طبيعت و سـرشت جاودانه اش بود.
به هيبت و عظمت و اخلاق والاى نبـوت آراسته بـود و به اوصاف وحـى و رسالت, سـرشته. هنگامـى كه مقـدرات حق, زمينه مساعدى براى حضرتـش فراهـم ساخت و حكـم استـوار خـداونـد دربـاره او, محقق گشت, در آن هنگام قضاى حتمـى خـداى عزوجل, او را به بـالاتـريـن درجه و بزرگ تـريـن مقـام بـالا بـرد.
هر امتـى از امت هاى گذشته, بشارت آمدن حضرتـش را به امت پـس از خـود مى داد و پيوسته آن نور مقدس از صلب پدرى به صلب پدرى ديگر منتقل مى گشت. در ايـن مسير انتقالى, عنصر شريفـش را هيچ ناپاكى آلـوده نساخت و در ولادت شريفـش از زمان حضرت آدم تا پـدرش حضرت عبـدالله, هـرگز نكـاح غيـر اسلامـى ديـده نشـد.
او در بهتريـن دودمان ها و گـرامـى تـريـن تيـره ها و شـريف تـريـن خاندان ها و مصون ترين رحم ها به دنيا آمد و در امين تريـن دامـن ها پرورش يافت.
خـداى متعال او را برگزيد و پسنديد و براى خـود انتخابـش كرد و كليدهاى علـم و دانـش به او بخشيد و منابع سرشار حكمت را به او آمـوخت. او را رحمتـى بـراى بنـدگانـش بـرانگيخت و بهارى بـراى سرزمين هايش قرار داد.
پيامبر خدا به آن چه مأموريت داشت, خوب ابلاغ كرد و رسالت خويـش را به نحـو كامل انجام داد و در ايـن راه, كه بار سنگيـن رسالت را بر دوش مـى كشيـد, متحمل رنج هاى فراوان شـد و براى رضاى خـدا صبـر كرد و در راه او جهاد نمـود و امت خـويـش را نصيحت كـرد و آنان را به رستگارى و رهايـى فراخـواند و بر ذكر خـدا تشـويق و تحريض نمـود و راه هدايت را به آنان نشان داد و اساس برنامه هاى هدايت را براى بنـدگان خـدا روشـن ساخت و پرچـم هاى راهنمايـى و هـدايت را برافراشت تا پـس از او گمراه نشـونـد و همانا پيامبر نسبت به مردم بسيار شفيق و مهربان بـود.) در آيه 128 از سـوره توبه مى خوانيم:
(لقد جائكم رسـول مـن أنفسكم عزيز عليه ما عنتـم حريص عليكـم بالمومنين رووف رحيم).
پيامبرى از خـود شما و از ميان شما براى شما برگزيده شـده و به سـوى شما آمده است كه آن چه بر شما گران آيد بر او سخت مى گذرد, و او همـواره بـر سعادت و خـوشبختـى شمـا حــريص است و نسبت به مـومنـان, بسيار مهربان و با محبت مـى بـاشـد.
فـرا رسيـدن ايـن بزرگ تريـن عيـد الهى را به مقام والاى فرزنـد گراميـش حضرت ولـى الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفـدأ, و هـم چنيـن مقام معظم رهبـرى و فـرد فـرد مسلمانان جهان بـويژه مـردم عزيز ايـران كه افتخار پيروى از آن وجـود مقـدس را با دل و جان دارند, تبريك و تهنيت عرض مى كنيم.
أسعد الله أيامكـم جميعا
فرا رسيدن سالروز ولادت پيشـواى ششـم مكتب مقـدسمان را به پيشگاه ولـى الله الاعظم عجل الله فـرجه, مقـام معظم رهبـرى, ملت شـريف ايـــران و كليه پيـروان و شيعيانـش در سراسـر گيتـى تبـريك و تهنيت عرض نمـوده آرزومنديـم خـداونـد ما را مـوفق به پيروزى خالصانه از آن حضرت بنمايد.
آمين يا رب العالمين.
سيد محمد جواد مهرى
برگرفته شده از مجله پاسداراسلام - ش 211