به نام خالق مـــهدی علیه السّلام


باب 2 کتابِ جَهاد با نَفس


واجبت اعضای بدن و وُجوب قیام برای انجام این واجبات

از حدیث 11 کتاب هست


یاعلی, [18.04.15 16:10]
و خداوند بر زبان، گفتن و اقرار نمودن به ايمانى را كه قلب بر آن پيمان بسته است را واجب نمود، خداوند تبارك و تعالى گويد: «و به مردمان نيكى را بگوييد» {۴}و فرمود: «بگوييد ايمان آورديم به آنكه بر ما و شما فرستاده شد و معبود ما و شما يكى است و ما مطيع فرمانبر او هستيم» {5}پس اين گفتن و اقرار نمودن همان چيزى است كه خداوند بر زبان واجب ساخته است و عمل زبان همين است.


۴) -بقره/٨٣.
۵) -عنكبوت/۴۶.




اینجا مرحله بعدی بعد از قلب شروع میشه


هرچی جلوتر بره سخت تر خواهد بود مسلما


گفتن و اقرار نمودن یعنی اینکه :
چطور بگم،فکر و دغدغت و لپ کلامت همش خدا باشه و ایمان رو بچشونی به اونایی که باهات هم صحبتند


اول اینکه بفهمونی خودت اینکاره ای و ایمان داری


دوم اقرار کنی




یجورایی همون افتخار کنی و نشون بدی با عملت




که بعدش آیه قرآن آورده که:
«و به مردمان نيكى را بگوييد»


هرجا نشستی با سخن لطیف ائمه و قرآن بگو نیکی ها رو




و فرمود: «بگوييد ايمان آورديم به آنكه بر ما و شما فرستاده شد و معبود ما و شما يكى است و ما مطيع فرمانبر او هستيم»


و اینجا خیلی حساسه و خدا چقدر لطیف گفته


یوقت نکنه یجوری بگی که انگار تو تافته جدا بافته ای


خودتو خودمونی نشون بده
یطوری که طرف حس کنه خداتون یکیه پیامبرتون یکیه و اینکه همه باید مثل هم باشیم و فرمان ببریم


ولی اگر خودتو بالا ببینی کار رو خراب میکنی و حق زبان رو ادا نمیکنی




پس اين گفتن و اقرار نمودن همان چيزى است كه خداوند بر زبان واجب ساخته است و عمل زبان همين است.


والسلام🌺✋