زیارت عاشورا از احادیث قدسی به شمار می آید بدین مفهوم که مفادش از جانب حق تعالی است و الفاظش توسط حضرت محمد(ص) تدوین گردیده است.
زیارت عاشورا آنچنان اثر معنوی و جاویدانی دارد که اگر کسی به خواندن آن مداومت داشته باشد و در این طریق اخلاص و وارستگی را در نظر بگیرد بارقه ملکوتی آن قادر است موجبات سعادت آدمی را در عالم آخرت و سرای جاوید فراهم سازد.
اهتمام به زیارت عاشورا برکات دنیوی هم دارد و در پرتو معنویت آن می توان از مشکلات زندگی و دشواری ها گره گشایی نمود.
خداوند به ذات خویش سوگند یاد نموده است که هرکس امام حسین(ع) را با این زیارت از راه دور یا نزدیک زیارت کند و با این دعا ، دعا نماید ، زیارتش را می پذیرم و خواهش او را هرچقدر که باشد قبول می نمایم و برآورده می سازم ، درخواستش را عطا می کنم و او ناامید از درگاهم برنمی گردد، بلکه شادمان و مسرور با حاجت روا شده برگشته و راه رستگاری و بهشت را می پیماید و از آتش دوزخ مصون بوده و شفاعتش در حق هر کس غیر از دشمنان اهل بیت(ع) مورد قبول است.
امام خمینی هنگام اقامت در پاریس در ایام محرم هر روز در ساعت معینی زیارت عاشورا می خواند و نیز در تمام مدت اقامت ایشان در عراق در اغلب ایام زیارتی در کنار قبر امام حسین (ع) بودند و در دهه عاشورا، هر روز زیارت عاشورای معروفه را با صدمرتبه سلام و صدمرتبه لعن می خواندند.
آقای مجتهدی پیوسته تمام افراد را به توسل به اهل بیت و طهارت سفارش می نمودند و در مورد ثبات قدم در راه ولایت می فرمودند: این سه زیارت یعنی(جامعه ، عاشورا و آل یاسین) بسیار مؤثر است.
زیارت عاشورا در زمان رسول اکرم (ص) مطرح بوده و نیز بعد از شهادت امام حسین (ع) ، در عصر امام سجاد (ع) مورد توجه قرار داشته است ، اما علنی گشتن آن از زمان امام باقر(ع) است.