اين دعا از دعاهاى بسيار معتبر است و ما بين نسخه هاى آن تفاوت ديده مىشود.ما آن را از كتاب مصباح المتهجّد شيخ طوسى نقل مىكنيم.خواندن آن در هر صبح و شام مستحب است و بهترين وقت براى خواندن آن بعد از عصر جمعه است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ،
منزّه است خدا و ستايش خاص خداست،و معبودى جز خدا نيست،و او از هر وصفى برتر،و جنبش و نيرويى نيست جز به مدد خداى والاى بزرگ،پاك و منزّه است خدا شب هنگام و به گاه روز،پاك و منزّه است خدا صبحگاهان و به گاه عصر،پاك و منزّه است خدا در شامگاه و بامداد،پاك و منزّه است خدا آنگاه كه به شب درآييد و گاهى كه به صبح برآييد،ستايش براى اوست در آسمانها و زمين،و شب هنگام و گاهى كه ظهر مىكنيد،هم او كه زنده را از مرده بيرون مىآورد،و مرده را از زنده خارج مىسازد، و به زمين پس از مرگش زندگى مىبخشد،و به همينگونه شما هم از قبرها بيرون آورده مىشويد،منزّه است پروردگارت پروردگار عزّت،از آنچه او را بدان وصف مىكنند
وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ سُبْحَانَ ذِي الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ ذِي الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُهَيْمِنِ [الْمُبِينِ] الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ الْقَائِمِ الدَّائِمِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ الْقَائِمِ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى سُبْحَانَ الْحَيِّ الْقَيُّومِ سُبْحَانَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ ،
كنند و سلام بر رسولان و سپاس خداى را پروردگار جهانيان،منزّه است صاحب فرمانروايى و ملكوت منزّه است صاحب عزّت و اقتدار،منزّه است دارنده بزرگمنشى و عظمت،همان فرمانرواى بر حق سيطرهدار، داراى نهايت پاكى،منزّه است خداى فرمانرواى زندهاى كه هرگز نمىميرد،منزّه است خداى فرمانرواى زنده،داراى نهايت پاكى،منزّه است پاينده پايدار،منزّه است پايدار پاينده،منزّه است پروردگار بزرگم،منزّه است پروردگار برترم، منزّه است آن زنده به خود پاينده،منزّه است آن بلند مرتبه برتر،منزّه است او و بلندمرتبه است از هر زشتى و عيب،پاك و پاكيزه است،
رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ غَيْرِ الْغَافِلِ سُبْحَانَ الْعَالِمِ بِغَيْرِ تَعْلِيمٍ سُبْحَانَ خَالِقِ مَا يُرَى وَ مَا لا يُرَى سُبْحَانَ الَّذِي يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ وَ لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ مِنْكَ فِي نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عَافِيَةٍ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ عَافِيَتَكَ بِنَجَاةٍ مِنَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِي شُكْرَكَ وَ عَافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرَامَتَكَ أَبَدا مَا أَبْقَيْتَنِي اللَّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ،
پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح،منزّه است آن پاينده بى غفلت،منزّه است آن داناى ناآموخته،منزّه است آن آفريننده ديدنيها و ناديدنيها،منزّه است آنكه ديدهها را دريابد و ديدهها او را در نيابند و اوست لطيف آگاه،خدايا،در حالى صبح كردم كه از جانب تو بودم در نعمت و خير و بركت و سلامتى كامل،پس درود فرست بر محمّد و خاندانش و نعمت و خير و بركات و سلامتى را بر من با نجات از آتش دوزخ تمام كن،شكرگذارى و سلامتى و فضل و كرامتت را همواره تا گاهى كه زنده هستم روزىام فرما،خدايا!به نورت هدايت يافتم و به احسانت بىنياز گشته و به نعمتت صبح و شام كردم،