پرواز( ویژه نامه شهادت فتح الله هندیانی)

[امیر هانی]

بسم رب الشهداء و الصدیقین

ویژه نامه شهادت فتح الله هندیانی

آنقدر از ائمه کفر خواهیم کشت که دیگر هیچ فتنه ای نماند و آنقدر خون خواهیم داد تا نهال اسلام جاودانه بماند
شهید فتح الله هندیانی

دوستان سلام
این ویژه نامه به مناسبت چهلمین روز شهادت این شهید بزرگوار و گمنام تهیه شده و به مناسبت هفته دفاع مقدس هر چند که خیلی دیر است. تصمیم گرفتیم به این بهانه به معرفی شهید گرانقدر بپردازیم.

[امیر هانی]

ای آشنای همه ی جبهه های رزم
ای عاشق خدا
ای پیرو حسین و خمینی
ای دلیر سخت کوش اسلام
و ای لبخند محبتت در دل دوستان پایدار
جنگاوران همرزمت و هر وجب از خاک وطن، از میمک تا بستان
از شوش تا خرمشهر و آنسوی شط العرب همه چشم انتظار تواند!

از سوی دوستان شهید

[امیر هانی]

زندگینامه ی شهید فتح الله هندیانی


شهید در سال 1340 در یک خانواده ی مذهبی از طبقه کشاورز در قم، چشم به جهان گشود..
از همان اوان کودکی تحت تعلیم مذهبی خانواده اش قرار گرفت. مدت زمانی در مکتبخانه گذارند و به مدرسه رفت، در کنار مدرسه به کار نیز مشغول بود. بعلت خلق و خوی آرام و مهربان او و عشق به اسلام در اواخر دوران دبستان توسط یکی از دبیران مذهبی با کتابهای مختلف مذهبی آشنا شد و بعد از فراغت از درس و کار به مطالعه کتابهای مذهبی می پرداخت.
او در امور درس و مدرسه شاگرد ممتاز بود. اغلب اوقات در کتابخانه های مختلف به مطالعه مشغول بود.
بیشتر وقت خودش را در کتابخانه ی آیت الله نجفی می گذراند و در کنار مطالعه به مسائل سیاسی آگاهی پیدا می کرد.
شهید فتح الله در این دوران الفبای مبارزه را می آموخت و در برنامه های مطالعه و بحث جمعی که با شرکت چند تن از دانشجویان مسلمان و انقلابی تشکیل می شد شرکت فعال داشت.
فتح الله توانست با شرکت در این سری مطالعات و بحث ها زیر بنای تفکر مذهبی خود را غنا بخشد و خود را برای فردای انقلاب آماده سازد.

[امیر هانی]

او به اهمیت کار فرهنگی و مطالعاتی واقف بود و به همین جهت لحظه ای از مطالعه، بحث و تحقیق باز نایستاد. شرکت در برنامه های خودسازی و کوهنوردی و انجام عملیات دشوار از سوژه های مورد علاقه او بود. بطوری که بسیاری از دانش آموزان همدوره او بخاطر راهنماییها و ارشادات او جذب اینگونه برنامه های انقلابی میشدند...

جریانات مبارزاتی روز بروز گسترش می یافت تا این که پس از شهادت حاج آقا مصطفی خمینی حالت علنی پیدا کرد.
فتح الله با عشق سرشار به اسلام و امام، در کنار دیگر مبارزین وارد میدان جهاد شد، و تا پیروزی انقلاب اسلامی همچنان به مبارزه علیه طاغوت ادامه داد در تمام برنامه های تظاهرات قم شرکت فعال داشت و بارها تا مرز شهادت پیش رفته بود، فتح الله با شور فراوان به اسلام و امام عشق می ورزید و بدین سبب تا پایان دست از مبارزه بر نداشت.

در جریان شبهای حکومت نظامی یکبار مورد هجوم تفنگچیان آریامهری قرار گرفت که جای ترکش گلوله تا موقع شهادت در پیشانی او نمایان بود.

[امیر هانی]

فتح الله فعالیتهای سیاسی خود را در کنار خانواده و خواندن درس با نظم خاصی ادامه می داد. بعد از پایان درس، مدتی به عنوان کارگر بنا به کار مشغول شد تا بتواند استقلال اقتصادی خود را تجربه کند و در ماههای مبارک رمضان با زبان روزه در گرمای تابستان کار می کرد و این سختی و مشقت را به جان پذیرا بود.

بعد از چندی به همکاری هیئت هفت نفره زمین پرداخت و به عنوان عضو گروه تحقیقات روستایی انتخاب شد و به خدمت در ان ارگان انقلابی مشغول گردید.
خدمات ارزنده ی او به روستاییان محروم در خاطره کشاورازن مستضعف اطراف قم باقی خواهد ماند و مبارزات او با فئودالها و چپاولگران مستکبر فراموش نخواهد شد.

با بروز جنگ تحمیلی که امپریالیسم آمریکا بخاطر پیشرفت همه جانبه انقلاب اسلامی از طریق عامل خود صدام بدان دست زد؛ فتح الله سر از پا نشناخته روانه سربازی می شود.

او دوره ی آموزشی خود را در بیرجند گذراند و هنوز این مرحله را به پایان نرسانده بود که بطور داوطلب به جبهه رفت و مدتی در میمک بود و بعد به جنوب(خوزستان) رفت و در حمله آزاد سازی جاده ماهشهر - آبدان شرکت فعال داشت.

[امیر هانی]

از آن به بعد در تمام عملیات های موفقیت آمیز شرکت کرد و عشق به شهادت او را شبانه روز به مبارزه مشغول کرده بود و ضمن جنگیدن در خط مقدم جبهه به فعالیت در قسمت سیاسی ایدئولوژی ارتش مشغول بود.
کار زیاد فتح الله باعث شده بود که کمتر از مرخصی استفاده کند؛ در عملیاتهای طریق القدس، بیت المقدس، فتح المبین و در آخرین عملیات (رمضان) شرکت مستقیم و فعال داشت.

یکبار او در میمک به طور سطحی مجروح شد و بار دیگر در تنگه چزابه (بستان) تا چند قدمی شهادت رفته بود؛ اما به قول خودش سعادت نداشت.
فتح الله پس از آن؛ با همان تن مجروح در عملیات فتح المبین شرکت نمود.
عشق او به اسلام و رهبری یک لحظه او را از ترویج دین باز نمیداشت.

ایمان او بقدری خالصانه بود که نمازهای شب او کمتر اوقاتی ترک می شد. همه دوستان را به دعا و نماز و عبادت تشویق می کرد. دعای کمیل شبهای جمعه را به هر شکلی که بود برپا می کرد و خودش با احساس و سوزوگداز عجیبی می خواند که دوستانش تحت تأثیر او قرار می گرفتند.

[امیر هانی]

او در سیاسی ایدئولوژیک لشکر 77 پیروز خراسان سمت رابط و در اواخر زندگیش مسئول سیاسی ایدئولوژیک گردان 163 از تیپ 1 شده بود و غیر از داشتن مسئولیت خطیر ارشاد و تبلیغ, در فعالیتهای مختلفی از قبیل تشکیل کلاس سواد آموزی و تقسیم وسائل و امکانات و همچنین ساختن مسجد در خط مقدم جبهه شرکت فعال و هدایتگرانه داشت.
حتی در مواقعی یک تنه مسئولیت کارهای بزرگ را قبول و به انجام آن می پرداخت. با اینحال او در مواقع حمله به تمام واحدها از قبیل: سپاه و بسیج کمک می کرد.

فتح الله دو سال و اندی در جبهه ها بود و از جبهه ای به جبهه ی دیگر می رفت تا این که بعد از شرکت در کلیه مراحل عملیات رمضان در مرحله پنجم عملیات به آن چه آرزو داشت دست یافت و به خیل عظیم شهدا پیوست.


جنازه نورانیش بعد از 24 روز که در گرمای سوزان جنوب سوخته بود، به همت برادران بسیج بدست آمد و به اهواز منتقل شد.

فتح الله به هنگام شهادت هیچ نشان و آثاری که هویت او را مشخص کند با خود نداشت، گویی از همه ی این علامت های دنیایی گریزان بود، حتی پلاک مخصوص خود را قبل شهادت باز کرده بود و به همین دلیل شناسایی او بسیار دشوار بود.
بالاخره پس از شناسایی توسط دوستانش به زادگاهش قم شهر خون و شهادت حمل شد و در تاریخ 8 شهریور 1361 درست یک ماه بعد از شهادت در میان انبوه امت شهید پرور قم که در غم جانگداز فراقش می گریستند تشییع و در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو، و روح مطهرش با پیامبران و امامان بزرگوار و شهداء عالیمقام محشور باد

[امیر هانی]

پیام سیاسی ایدئولوژیک لشگر 77 پیروز خراسان

بسمه تعالی
در رثای حماسه شهادت برادر سرباز فتح الله هندیانی یکی از اعضای سیاسی ایدئولوزیک لشگر 77 پیروز خراسان که پس از 2 سال مبارزه با بعثیان کافر؛ در آخرین مرحله از عملیات رمضان به لقاءالله پیوست.

فتح الله ! چه شیداست نام تو که فتح خداست اسم تو.
فتح الله! ای ثمره ی خونبار اسلام، ای سازنده ی ایثار،
فتح الله! ای تک نبرد جبهه ایمان، اکنون که در نبرد کفر با فداکاری هایت همنشین گردیده ای، اکنون که با مشقت بر سفره میهمانی تکیه و با جمله جمله قرآنت به دیدار یار خویش بشتافته ای و آهنگ پیروزی را با قطرات خون خویش دمساز نموده ای و تکه تکه این بوم را با اقدام ارزشمندت به حرکت واداشته ای و برزخیان را با رفتنت مهیای عفو و بخشش و بهشتیان را به وجد و سورو افکنده ای و عالمیان را در کالبد تاریخ به خروش انداخته ای؛
اینک که ناله های نیمه شبت در نماز و فریاد همیشه جاویدت در گفتار و حرکات پرخروشت در پیکار و زمزمه قرآنت بر لب در لحظه های آخر عمرت، بیانگر افتخاری جاودانی گردیده که خدای لایزال بر سرنوشت انسان دوست آفریده است.



تو و همه آن هایی که همانند تو بودند شاهد آینده امتی هستید که سالیان سال می کوشند تا فرزندی، چون شما به مکتب توحید هدیه کنند پس شافع باش عاشقان شهادتی را که در انتظارند، شافع باش بندگان شایسته خداوند را که تو بر همه ی آنان افضلی، شافع باش گروه مؤمنان را که تو شمع تاریخشانی،
فتح الله! ای آرزوی دردمندان! ای یار مستضعفان! ای دردمند بلند پرواز! تو پیروزی محرومان زمین را با شهادت حماسه آفرین همیشه جاویدت تضمین نمودی، قطرات خون تو لاله آزادی زمینیان را در چنگال زبونیان پرورش بخشید و شجره طیبه عدالت را سیراب ساخت؛ خون تو و هزاران امثال تو در کربلای سرخ اسلامیان نوید ظفر داد و سیه چهره گان تاریخ را در غفلت طولانی پریشان کرد.

رمز تو بودن و همچون تو شدن در بستر زمان بر دوش جوانان مکتب توحید سنگینی می نمود ولی با پروازت احساس سهولت و تدبیر در ادامه رزم تو و جهاد بتو بر آنان دست داد.

تاریخ سازان جامعه بر برگه تاریخ نقش شهامت را در کارزار تو و زهد بی نظیرت را در همه حال حتی نیمه های شبت بر دیواره ی سنگرت حک نمودند؛ انبیاء عظام چگونگی حیاتت را تحسین کردند و بر شهادتت حسرت فروحتند، شیوایی کلام تو در سخنرانی و گفتار بین نمازهای یومیه بر دیوارهای سنگرهای گردان و تیپ ضبط گردید و پویندگان راهت را استوارتر و راسخ تر ساخت. سوزو گداز تو در صحنه مبارزه با نفس، تجلی عشق ملکوتی شد که معراج یک انسان اقتضا می کرد.

[امیر هانی]

فتح الله! بر دشستان تفتیده ی خوزستان تو شیر بودی و شب را تا صبح به عبادت بودی و رو ز را به شب در حرکت و جهاد
در کوله پشتیت که همیشه همراه تو بود قرآن و دعا و رساله احکام امام و نهج البلاغه بود و هر لحظه در تفکر و تعقل تهذیب بودی
حال در سوگ تو قطرات اشکمان را به پیشگاه مولایت حسین علیه السلام که آرزوی تو زیارت قبرش بود هدیه می کنیم اما تو گفته بودی بجای مجلس یادبود جشن تولدت گیریم جای تو اکنون در میان رزمندگان خالیست
دو سال رزمیدی و با همسنگرانت در کمال عطوفت و محبت به سر بردی و در سنگر سیاسی ایدئولوژیک ارتش به تو امید زیاد بود اما چگونه جبران و تلافی تو می شود.
راستی تو هوای کوی یار داشتی و ما هوای کوی نفسمان
که تو رفتی و ما هنوز مانده ایم.
راه تو و همه پویندگان راهت پر رهرو باد.

دایره سیاسی ایدئولوژیک لشکر 77 پیروز خراسان

[امیر هانی]

وصیتنامه ی شهید فتح الله هندیانی

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم و شهدائکم
"من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا"

" می اندیشم که چه بنویسم و چگونه بنویسم وصیتم را تا بتوانم پیام را آنگونه که مشخصه پیامی باشد که تکان دهد و دگرگون سازد مرا.
نه آنقدر در کلیت و ذهنیت غرق شود که از عینیت جامعه بدور گردد و نه آنچنان در واقعیت ها ی جامعه غوطه خورد تا وابستگی های ذهنی به هدف را فراموش نماید.
تفکرِ ساعتی که پیامبر آن را هفتاد سال عبادت می دانست مرا به اینجا کشانید که چه شده است ما را؟ چه تغییری ما را حاصل شده است؟
ماهها عمر خود را در جبهه ها، در جنگ در عملیات های مختلف گذارنده ایم ولی آیا توانسته ایم بر نفس خود غالب شویم؟
آیا توفیق داشته ایم ار معاصی خدا دور شده و بر طاعت او بیفزاییم؟
خدا را و هدف را بر هوی و عقل را بر احساس برتری دهیم و بالاخره آیا خودمان را برای میهمانی خداوند تبارک و تعالی آماده کرده ایم؟