آنچه عید قربان یادآوری می کند!
انسانی که در مسیر الهی قرار دارد تا وقتی که عبد صالح خداوند نشده است از اولیاء خداوند نخواهد شد.
در این نوشتار کوتاه قصد نداریم به گزارش واقعه ی عظیم و عجیب امتحان حضرت ابراهیم (علیه السلام) بپردازیم بلکه در صدد بیان چند نکته ی اساسی از معارف اعتقادی و عرفانی اسلام هستیم و فرض ما آنست که خواننده ی محترم تا حد قابل قبولی از آن واقعه ی بزرگ مطلع است. در چندین سال اخیر نغمه ای گوشنواز ولی باطل ساز شده است که "بشر امروزی برخلاف بشر گذشته های دور و از جمله بشر صدر اسلام به دنبال تکالیفی که بردوش وی قرار دارد نیست و در عوض در جستجوی حقوق و امتیازات خود می باشد اصولا مسأله ی عبودیت در برابر خداوند سبحان مسأله ای است مرتبط با عصر برده داری! و روشن است در این عصر که برده داری منسوخ شده است دیگر سخن گفتن از عبودیت پروردگار متعال جایی ندارد و نادرست است" اگر کسی اندکی با پایه های عرفان اصیل اسلامی بلکه تا حدی با معانی قرآن مجید و روایات نورانی اهل بیت نبوت (علیهم السلام) آشنا باشد اولا از این سخنان شگفت زده می شود و بعد بسیار غمگین که عده ای در بهترین فرض بی اطلاع چگونه راه کمالات روحی انسانها را مسدود می کنند!؟ خداوند متعال در آیه پایانی سوره مبارکه طلاق می فرماید: « اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا »
حضرت آیت الله مکارم – دام ظله- در ترجمه این آیه می فرمایند
" خداوند همان کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آنها را فرمان او در میان آنها پیوسته فرود می آید تا بدانید خداوند بر هر چیز تواناست و اینکه علم او به همه چیز احاطه دارد"
واضح است که تفسیر این آیه مبارکه به ویژه معنای هفت آسمان و همانندی خلقت زمین با آن نیازمند بحثهای دراز دامنی است ولی در هر حال نمی توان در یک مطلب تردید روا داشت و آن اینکه طبق آیه شریفه هدف از تدبیر آسمان و زمین بلکه هدف از خلقت آنها معرفت الله بوده است اینکه آدمی به قدرت و علم بیکران الهی عالم بشود حال این مطلب را در کنار آیه 56 سوره ذاریات قرار دهیم. که می فرماید: و «ما خلقت الجن و الانس الالیعبدون» یعنی جن و انس را خلق نکردم مگر برای آنکه مرا عبادت کنند آری هدف خلقت معرفت الله است و این معرفت الله ربطی تنگاتنگ دارد با عبادت خداوند متعال.
از وظیفه آن کسی که خداوند سبحان در جانش به عظمت درک شده است و در قلبش دارای جایگاهی با شکوه است آن است که به سبب این عظمت – هر آنچه غیر اوست ناچیز و کوچک قلمداد بشود
گفتن آنکه مرحوم علامه شعرانی – قدس سره – می فرماید: روایت شده است که منظور از "لیعبدون" در آیه شریفه "لیعرفون" می باشد که در این صورت عرض ما کاملا قابل تصدیق خواهد بود. برگردیم به آن ساز به ظاهر قشنگ و واقعا نادرست! آری آدمی هم متعجب می شود و هم آزرده خاطر.
نقل قول
شبکه های اجتماعی
لینک های مهم
درباره ما
پست الکترونیکی مدیریت سایت : info@shahrequran.ir