احکام اعتکاف
معنای اعتکاف:
اقامت و بیوته کردن در مسجد جهت انجام عبادت است.
معتکف:
شخص مقیم و ساکن در مسجد - که به عبادت الهی می پردازد.- را معتکف گویند.
زمان اعتکاف:
در همه ایام سال به جز عید فطر و قربان می توان اعتکاف داشت.
ولی اعتکاف در ماه مبارک رمضان -خصوصا در دهه آخر مستحب مؤکد است.همچنین اعتکاف در «ایام البیض » یعنی روزهای (13، 14 و 15) هر ماه قمری (به خصوص ماه های رجب و شعبان) دارای بیشترین ثواب است.
مکان اعتکاف:
در بیشتر روایات، مسجدالحرام،مسجدالنبی صلی الله علیه وآله، مسجد کوفه و مسجدبصره، ذکر شده است; ولیکن براساس احادیثی دیگر در «مسجد جامع » هر شهری نیز اعتکاف صحیح است. البته به فتوای فقها و مراجع عظام، به قصد قربت و نیت رجاء و مطلوبیت می توان در مساجد جامع معتکف شد.
مدت اعتکاف:
مدت اعتکاف حداقل سه روز است که روزهای اول و دوم مستحب بوده، ولی با کامل شدن دو روز اول، روز سوم واجب می شود وهمین طور روزهای چهارم و پنجم مستحب وروز ششم واجب است، الی آخر.
اقامت در مسجد:
از اذان صبح روز اول اعتکاف تا اذان مغرب روز سوم باید در مسجد اقامت داشت.