نکته اول:
یوم تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعيداً [آل عمران آیه 30]
روزى كه هر كس، آنچه را از كار نيك انجام داده، حاضر مى بيند و آرزو مى كند ميان او، و آنچه از اعمال بد انجام داد فاصله زمانىِ زيادى باشد
هر انسانى در آن روز تمام اعمال خوب و بد خود را در نزد خود مى يابد
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: انسان، اعمال خويش را در پرونده خود چنان واضح مى بيند كه گويى همان ساعت آن را مرتكب شده است.(تفسير نور الثقلين، ج3، ص: 144)
نکته دوم:
در سوره اسراء آيه 13 مىخوانيم «وكلّ انسان الزمناه طائره فى عنقه و نخرج له يوم القيامة كتاباً يلقاه منشوراً اقرأ كتابك» (اعمال هر انسانى را به گردنش قرار دادهايم ما روز قيامت كتابى براى او بيرون مى آوريم كه آن را در برابر خود گشوده مى بيند (اين همان نامه اعمال اوست)
طبق آیات و روایات تمام اعمال آدمی با تمام جزئیاتش در نامه ای ثبت می شود
اين نامه از جنس کاغذ و كتاب معمولى نيست،به همین علت است که بعضى از مفسران گفته اند که نامه عمل همان روح انسان است كه آثار همه اعمال در آن ثبت است (
تفسير الصافي، ج3، ص: 182
زيرا انسان هر کاری را انجام دهد خواه ناخواه اثرى در روح و جانش مى گذارد.