دوره قواعد دروس تکمیلی مسافر

[عزیزانی]

درس اول : (جار ومجرور)

جار ومجرور حروف جری هستند که برسر اسم می آیند واسم را مجرور میکنند.

در جار ومجرور ابهامی وجود دارد که این ابهام با متعلَّق برطرف میشود.

یعنی فعل یا شبّه فعلی که قبل یا بعد جار ومجرور می آید ومعنا باآن کامل میشود.

مثال:یفسدون فی الارض ( فی الارض ) جارومجرور


خود جار ومجرور به تنهایی معنای کاملی ندارد در زمین چی؟ برای اینکه معنا کامل شود

متعلِّق میشود به ​یفسدون = یعنی فساد میکنند در زمین متعلَّق +جارور مجرور


گاهی اوقات متعلَّق بعد جارو مجرور میآید جارومجرور+متعلَّق

الیه+ترجعون الیه جارو مجرور متعلِّق به ترجعون


بعضی اوقات متعلَّق محذوف است مثل:

بسم الله ( بسم ) جار ومجرور متعلِّق است به فعل ماقبلش که محذوف است

ب / حرف جر اسم /مجرور ( انا ابتدا ) محذوف است

بسم الله الر حمن الرحیم ( من شروع میکنم) بنام خدایی که بخشنده مهربان است.


--------------------------------------------------------------------------------------------------
الحمد لله رب العالمین

لله لام در اینجا لام اختصاص است یعنی ستایش مخصوص خدا پروردگار جهانیان است.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
اگر دو صفت دنبال هم در یک جمله باشند بین آنها (و) قرار نمیگیرد.

الرحمن الرحیم آن خدای بخشنده ی مهربان الرحمن الرحیم صفت الله هستند.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ایاک نعبد وایاک نستعین

(ایا) که ضمیر است ، در محل نصب مفعول است و(ک) حرف خطاب

(ایاک) منصوب ومفعول که مقدم شده بر فعل نعبد ، نستعین

[عزیزانی]

درس دوم

اسم موصول

اسم موصول: اسمی است که معنای آن با جمله پس از آن کامل میشود .خودش به تنهایی کامل نیست .


اسمهای موصول دو جورند: مشترک - خاص

(مشترک) من برای عاقل ( من یفسد ) کسی که فساد میکند /
/ ما برای غیر عاقل (مما رزقناهم) ازآنچه روزی کردیم ایشان را


(خاص ) الذی -التی ...الذین ..... (الذین یومنون....) کسانی که ایمان آوردند.....



اسمهای موصول چه عام وچه خاص احتیاج به جمله ای دارند که معنی آنها را کامل کند وآن را توضیح دهد.

به اولین جمله ای که بعد از اسم های موصول می آیدجمله صله گفته میشود.


الذین یومنون ..... کسانی که ایمان می آورند ......(میآورند میشه صله ) در صله ضمیری وجود دارد که به اسم موصول برمیگردد

وبیشتر اوقات ضمبر غایب است وبه آن ضمیر(عائد ) میگویند. اگر عائد به اسم موصول برنگردد (صله )را اشتباه انتخاب کردید.


مثال:الذین ینقضون الذین /اسم موصول ینقضون /صله واو ضمیر بارز به (عائد) که الذین برمیگردد.

الذین یومنون الذین /اسم موصول یومنون /صله واو عائد



لا نفی جنس :برسر جمله اسمیه میاید ومبتدا را منصوب وخبر را مرفوع میکند

لای نفی جنس اسم منصوب خودش را کاملا انکار میکند

لا ریب فیه لا /لای نفی جنس ریب/ اسمش محلا منصوب فیه /جارو مجرور خبر لا محلا مرفوع



ذالک الکتاب :ذا اسم اشاره ونقشش مبتدا دو خبر دارد

خبر اول:جمله اسمیه لا ریب فیه خبر دوم هدی


بین خبر اول وخبر دوم و میآوریم.



این کتابی است که نیست شکی در آن



پس بین دو خبر واو ممیگذاریم ولی بین دو صفت واو نمیگذاریم.








انتظار فرج خود از بزرگترین گشایشهاست . منبع:الاحتجاج 2/154

[عزیزانی]

د​




درس سوم

من در آیه 8 / ومن الناس ..... (من) بعضیه است. وبعضی از مردم........

جمله( وما هم بمومنین) واو حالیه است. یعنی حالت کسانی را نشان میدهد که می کویند ما ایمان آوردیم.

(ما ) نافیه شبیه لیس (افعال ناقصه ) عمل میکند.


هم در محل رفع اسم آن و مومنین بخاطر حرف جر ب مجرور است ، لفظا منصوب ومحلا خبر(ما ) است.

.
حرف جر ( ب) که به خبر (ما)میچسبد ،زائد است ومعنا نمیشود .

---

آیه 9:

الّا درجمله: سمت راست خود را منفی و سمت چپ خود را مثبت میکند.

.ما یخادعون الّا انفسهم فریب نمی دهند(جمله منفی)الّا خودشان را(جمله مثبت).


فریب نمی دهند مگر خودشان را.

---

آیه 10- زادهم الله....


دراین آیه(زاد) از افعال دو مفعوله است.که(هم) مغعول به اول و(مرضا) مفعول به دوم است.

فزادهم الله مرضا پس زیاد کرد ایشان را خدا مرض را (یعنی خدابیماری ایشان را زیادتر کرد.)


بما کانوا یکذبون (ب) باء سببیه است یعنی به سبب


هروقت کان که از افعال ناقصه است + فعل مضارع شود مضارع استمراری معنا میشود. وکان نیز معنا نمیشود .( به سبب آنچه دروغ میگفتند )







قال رسول الله (ص): المهدی من ولد فاطمه. مهدی علیه السلام از فرزندان فاطمه سلام الله علیها است.
منبع:سنن ابن ماجه 2/24

[عزیزانی]

درس سوم


آیه6) انّ الذین کفروا سواءُ علیهم أأنذرتهم أم لم تنذرهم لا یومنون

(انّ) از حروف مشبّهه بالفغل است،(الذین) که اسم موصول است محلا منصوب واسم انّ است.

سواء که مصدر است خبر انّ است.

کفروا خبر انّ نیست چون صله است برای الذین ونقش نمیپذیرد ومحلی از اعراب ندارد.



أ ( در این آیه)همزه استفهام است میتوانیم ( چه ) ترجمه کرد .



أم حرف عطف است، عطف به همزه

---

جمله ی اسمیه:

جمله اسمیه شامل مبتدا وخبر است

مبتدا: یک کلمه است ومفرد (مفرد درمقابل جمله میتواند ولی میتواند مثنی ویا جمع باشد ) اول جمله میآید وعلامت آن مرفوع است.


خبر: توضیحی که برای مبتدا میآید. ممکن است یک کلمه باشد ،یک جمله (اسمیه یا فعلیه ) ویا شبّهه جمله( جارو مجرور یا ظرف) باشد

علامت آن مرفوع است . گاهی اوقات جمله خبر ابتدا ء و مبتدا بعد خبر میآید


علی ابصارهم غشاوه (جمله اسمیه)

علی ابصارهم خبر مقدم

غشاوه مبتدا موخر

[عزیزانی]

درس چهارم

آیه11)

اذا در آیه شرط است و(معنی میشود هر زمان ) وفعل ماضی معنای مضارع میشود.

اذا قیل قیل فعل شرط ومعنا میشود گفته شود و

قالوا جواب شرط ومعنا میشود گویند


آیه 12) الا انهم هم المفسدون.......

انّ از حروف مشبّهه بالفعل و( هم) اسمش و( هم المفسدون) خبرش

خبر انّ خودش جمله اسمیه است هم مبتدا المفسدون خبر

یا میتونه این ترکیب داشته باشه
انّ از حروف مشبّهه /هم اسمش / هم ضمیر فصل /المفسدون خبر انّ

ضمیر فصل ( عماد ) : ضمیری است (منفصل) که بین مبتدا وخبر یا آن چه که در اصل مبتدا وخبر بوده، یعنی اسم وخبرحروف مشبّهه بالفعل

یا ناقصه می آید وباعث تاکید معنی جمله و رفع ابهام از آن میگردد ، هر گاه وسط جمله اسمیه ،ضمیر منفصلی بیاید به شرطی که مستقیما قبل از

آن ضمیر ،حرفی از قبیل (واو -مای کافه -ف - الاّ) نیاید آن ضمیر اصولا ضمیر فصل است ونقش ندارد.

انّهم هم المفسدون (پس معنی میشود همانا ایشان ،خودشان فساد کنندگانند



آیه13) نکته اول: اذا شرط است وفعل وجواب شرط مثل آیه بالا است.

نکته دوم:کما آمن ما مصدری است که معنای فعل بعدش را مصدری می کند.

مانند ایمان آوردن مردم

(هم میتوانیم فعلی معنی کنیم) ( در اینجاکما معنای هم چنانکه ،چنانکه ، همان گونه می دهد ) همچنان که ایمان آوردند مردم


آیه14) در این آیه نیز دو جمله شرط داریم: جمله اذا شرطیه / القوا شرط و قالوا جواب شرط برای اذا

اذا شرطیه/ خلوا فعل شرط / قالوا جواب شرط

الذین اسم موصول وآمنوا صله عاید هم واو آمنوا است یعنی کسانی که ایمان آوردند آن کسان

الی حرف جر و شیاطین مجرور جارومجرور متعلق به خلوا برای ترجمه کردن میتوانیم حرف جر (الی) را معنا نکنیم و شیاطین را مفعول کنیم

یعنی به جای این که بگوییم به سوی شیطانهایشان بگوییم شیطانهایشان را نقش هم در شیاطینهم هم مضاف الیه است



آیه15) دراین آیه لفظ جلاله الله مبتدا ویستهزء خبر است


یستهزء+ ب (در بهم) متعدی میشود وحرف ب معنا نمیشود

[عزیزانی]

درس چهارم

آیه11)

اذا در آیه شرط است و(معنی میشود هر زمان ) وفعل ماضی معنای مضارع میشود.

اذا قیل قیل فعل شرط ومعنا میشود گفته شود و

قالوا جواب شرط ومعنا میشود گویند


آیه 12) الا انهم هم المفسدون.......

انّ از حروف مشبّهه بالفعل و( هم) اسمش و( هم المفسدون) خبرش

خبر انّ خودش جمله اسمیه است هم مبتدا المفسدون خبر

یا میتونه این ترکیب داشته باشه
انّ از حروف مشبّهه /هم اسمش / هم ضمیر فصل /المفسدون خبر انّ

ضمیر فصل ( عماد ) : ضمیری است (منفصل) که بین مبتدا وخبر یا آن چه که در اصل مبتدا وخبر بوده، یعنی اسم وخبرحروف مشبّهه بالفعل

یا ناقصه می آید وباعث تاکید معنی جمله و رفع ابهام از آن میگردد ، هر گاه وسط جمله اسمیه ،ضمیر منفصلی بیاید به شرطی که مستقیما قبل از

آن ضمیر ،حرفی از قبیل (واو -مای کافه -ف - الاّ) نیاید آن ضمیر اصولا ضمیر فصل است ونقش ندارد.

انّهم هم المفسدون (پس معنی میشود همانا ایشان ،خودشان فساد کنندگانند



آیه13) نکته اول: اذا شرط است وفعل وجواب شرط مثل آیه بالا است.

نکته دوم:کما آمن ما مصدری است که معنای فعل بعدش را مصدری می کند.

مانند ایمان آوردن مردم

(هم میتوانیم فعلی معنی کنیم) ( در اینجاکما معنای هم چنانکه ،چنانکه ، همان گونه می دهد ) همچنان که ایمان آوردند مردم


آیه14) در این آیه نیز دو جمله شرط داریم: جمله اذا شرطیه / القوا شرط و قالوا جواب شرط برای اذا

اذا شرطیه/ خلوا فعل شرط / قالوا جواب شرط

الذین اسم موصول وآمنوا صله عاید هم واو آمنوا است یعنی کسانی که ایمان آوردند آن کسان

الی حرف جر و شیاطین مجرور جارومجرور متعلق به خلوا برای ترجمه کردن میتوانیم حرف جر (الی) را معنا نکنیم و شیاطین را مفعول کنیم

یعنی به جای این که بگوییم به سوی شیطانهایشان بگوییم شیطانهایشان را نقش هم در شیاطینهم هم مضاف الیه است



آیه15) دراین آیه لفظ جلاله الله مبتدا ویستهزء خبر است


یستهزء+ ب (در بهم) متعدی میشود وحرف ب معنا نمیشود

[عزیزانی]

درس پنجم:

مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِی اسْتَوْقَدَ نَارً‌ا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّـهُ بِنُورِ‌هِمْ وَتَرَ‌كَهُمْ فِی ظُلُمَاتٍ لَّا یُبْصِرُ‌ونَ ﴿١٧﴾

مثال ایشان(منافقان) مانند مثال کسی است که برافروخـــت آتشی را، پس هر زمان روشن کُنَد آن چه را اطرافش است (پیرامونش را)، بَرَد خدا نورشان را و رها کُنَد ایشان را در تاریکی ها یی (که) نمی بینند.

آیه17: در این آیه ( لمّا) ظرف ودر برگیرنده ی شرط است . و(أضاءت) فعل شرط و(ذهب) جواب شرط

ومعنا مضارع میشوند.

فلمّا أضاءت ما حوله ذهب الله بنورهم

پسهرزمان روشن کند آنچه را اطرافش است(پیروانش را)برد خدا نورشان را


ذهب(رفت) + ب(حرف جر) در بنورهم= متعدی میشود( ذهب برد )خداوند نورشان را

-------------------------------------------------


آیه18-

صُمٌّ بُكْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَا یَرْ‌جِعُونَ ﴿١٨﴾

کران و لال ها وکورها هستند. پس ایشان برنمی گردند.

در اینجا (هم ) مبتدا محفذوف است و(صم)خبر اول (بکم) خبر دوم (عمی) خبر سوم است.

که میتوان بین آنها از حرف واواستفاده کرد.

أَوْ كَصَیِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِیهِ ظُلُمَاتٌ وَرَ‌عْدٌ وَبَرْ‌قٌ یَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ‌ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّـهُ مُحِیطٌ بِالْكَافِرِ‌ینَ ﴿١٩﴾

یا مانند باران تُندیست از آسـمان در حالی که در آن(آسمان) تاریکی هاست و رعد و بـرق، قرار می دهند انگــشتانشان را در گوش هایشان از صاعقه ها به علت ترس مرگ و خدا احــاطه دارد به کافران.

اسم نکره +جمله یا شبّه جمله (جارو مجرور-ظرف) جمله نقش صفت می گیرد

(که) در جمله اضافه میشود

اسم معرفه + جمله یا شبّه جمله = نقش حال میگیرد

واز عبارت درحالی که در ترجمه استفاده میشود.

السماء(اسم معرفه) +فیه (شبّه جمله از نوع جار ومجرور).


(حذر الموت ) که(حذر ) نقش مفعول له دارد (مفعول لأجله) ومعنای آن به علت ،بخاطر میشود.


-----------------------------------

أَوْ كَصَیِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِیهِ ظُلُمَاتٌ وَرَ‌عْدٌ وَبَرْ‌قٌ یَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ‌ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّـهُ مُحِیطٌ بِالْكَافِرِ‌ینَ ﴿١٩﴾

یا مانند باران تُندیست از آسـمان در حالی که در آن(آسمان) تاریکی هاست و رعد و بـرق، قرار می دهند انگــشتانشان را در گوش هایشان از صاعقه ها به علت ترس مرگ و خدا احــاطه دارد به کافران.

در این آیه(کلّما)ظرف وشرط است و (أضاء ) فعل شرط و (مشوا) جواب شرط میباشد

هردو فعل ماضی هستند که مضارع معنا میشود.

وجمله بعدی(اذا) اسم شرط و(أظلم) و(اقاموا) به ترتیب فعل وجواب شرط هستند که باز فعل های ماضی

هستند ودر ترجمه مضارع معنا میشوند

جمله بعد نیز (لو) حرف شرط است و(شاء) فعل شرط و ( لذهب) جواب شرط است

چون جواب شرط با لا در جمله مثبت آمده است . معنای فعل ها ماضی استمراری میشود.

[عزیزانی]

درس ششم ( ندا ):


یا ایها الذین آمنوا : (یا) حرف ندا و / (ایّ ) منادی /(ها) حرف تنبیه / (الناس) بدل یا عطف بیان


منادای نکره مقصو ده:

منادی یا مرفوعه یا منصوبه

1- منادای مرفوع : یا( مفرد معرفه ) یا اللهُ--یاعلیُّ یا(نکره مقصوده) یا رجلُ

نکره مقصوده:مخاطبی است که متکلم هنگام ندا اورا نمیشناسد ولیکن میبیند وبه او التفات دارد. یا رجلُ

2-منادای منصوب: منادی (مضاف) یا غفار ذنوب ای بخشاینده گناهان

ویا (شبّه مضاف) یا طالعا جبلا ای بالا رونده ی کوه



نکره غیر مقصوده: مخاطبی است که متکلم هنگام ندا او را نمی شناسد ونه میبیند.


یا (نکره ی غیر مقصوده است ) سخن انسان نبینا که میگوید یا رجلا خذ بیدی (ای مرد دستم را بگیر)




الذی خلقکم : الذی اسم موصول /خلقکم صله /هو مستتر در خلقکم عاید

الذی فبلکم : الذی اسم موصول وصله محذوف

من قبلکم : جار ومجرور متعلق به صله محذوف

لعلکم تتقون: لعل مشبهه بالفعل / کم اسمش محلا منصوب /تتقون فعل وفاعل مرفوع خبرش



آیه22- در این آیه جعل از افعال دو مفعوله است فعل متعدی ومفعول به آن (الارض -فراشاََ) حال میباشد

و عطف /و السماء معطوف به (الارض) و(بناء) حال برای (السماء) میباشد

واو در( وانتم تعلمون ) واو حالیه است وحال آنکه معنا میشود یعنی(حالت فاعل هنگام انجام فعل را نشان میدهد.





آیه 23- در این آیه ان حرف شرط جازمه /کنتم جمله شرط / فاتوا جواب شرط

چون ماضی بنابراین مضارع معنی میشود.

ان کنتم صادقین / ان : حرف شرط / کنتم : از افعال ناقصه (تم اسمش ومرفوع )

/ صادقین : خبر آن ومنصوب است وعلامت نصب یاء میباشد.



آیه 24-(ف) حرف عاطفه/ ( ان) دوباره حرف شرط جازم / ( لم تفعلوا) جمله شرط و(فاتقوا) جواب شرط

لم (فعل جحد) معنای ماضی ساده منفی میدهد. (یعنی انجام ندادید)

در اینجا چون ابتدا شرط آمده پس در ترجمه این آیه ان شرط است

که غالب میشود ومعنای ماضی را مضارع​میکند(اگر انجام ندهید)

نقش جمله( اُعدت) است چون قبل آن معرفه (الحجاره) آمده پس حال معنا میشود ومعنای در حالیکه می دهد.






آیه25-

قبل از جمله (تجری ) اسم نکره قرار دارد پس نقشش صفت است که با حرف(ک ) مشخص میکنیم. (برای ایشان باغهایست کهروان میشود....

(کلما) اسم شرط غیر جازم است. / (رزقوا) جمله شرط واز نظر صرف نیز فعل ماضی مجهول است/ ونائب فاعل آن (واو) است /قالوا جواب شرط است

الذی رزقنا: الذی اسم موصول / رزقنا صله /ه محذوفه عائد (رزقناه بوده) آنچه روزی داده شدیم آن را


رزقنا: فعل ماضی مجهول ونائب فاعل آن (نا) است.


من قبلُ: چرا قبلُ اعرابش ضمه است؟ مگر مجرور به حرف جر نیست؟

درسته مجرور که مجرد است ولی در اصل بوده (من قبل هذا) وچون مضاف الیه که (هذا) استاز نظر لفظ (حذف ) شده

ولی در معنا نیت آن وجود دارد میگوییم اعرابش مبنی برضم. یعنی دراین مواقع اعراب (قبل) ضمه میشود.

این قاعده فقط در دو کلمه (بعد) و (قبل) صدق می کند.


أتوا :فعل ماضی مجهول و نائب فاعل آن (واو) است /متشابها: حال می باشد.

[عزیزانی]

درس هفتم:

ما بعوضه فما فوقها: بعضی گفته اند ما نکره موصوله است در محل نصب ومفعول دوم است

یعنی: ان یضرب مثلا شیئا من الاشیاء یا مثلاصفت است برای

ویا بدل است و بعوضه بدل از ما امّادر اینجاتاکید است

ما زائد برای معنا است وبرای تاکید وکوچک شمردن آمده این نوع ما بعد از( کثیرا ما)(قلیلا ما) میآید امانقش بعوضه بدل از مثلا است.

هرگاه اسم نکره ای بعدش مای زائد بیاید. برای تاکید واسم معنای شدت وقلت پیدا میکند ( مثلا ما: مثال خیلی کوچک )

---------------------------------------

فامّا الذین: امّا از ادات شرط است برای تاکید تحقق جواب شرط بر سر اسم میآید

همیشه بعد از امّا اسم می آید جایگزین عبارت (مهمایکن) میشود. به معنای ( هرچه باشد ویا در هر حالتی که باشد)

جواب شرط امّا با ف میآید

الذین آمنوا جمله شرط /فیعلمون هم جواب شرط (پس امّا در هر حالتی کسانی ایمان آوردند پس می دانندکه......)
-----------------------------------------

(ف) در فیقولون به معنای پس جواب شرط است .

-------------------------------------------------------

ما ذا اراد الله : ما اسم استفهام است درمحل رفع مبتدا

ذا اسم موص ول است ودر محل رفع خبر

یا میتواند یک کلمه باشد در محل نصب مفعول به مقدم برای فعل اراد (شیء اراد الله )و یل(بهذا مثلا یضل ) که ( یضل )جمله فعلیه است

و(مثلا) اسم نکره وجمله نقش صفت را پیدا میکند. ودر ترجمه که را می آوریم.(چه چیز را اراده کرد خدا با این مثال که گمراه میکند.

-------------------------------------
وما یضل: و استیناف یا حالیه/

ما یضل به الا الفاسقین: الا از ادات حصر است و جمله قبل آن منفی وجمله ی بعدش مثبت است غالبا

ومیتوانیم ترجمه کنیم(گمراه نمیکند بوسیله آن (مثال ) مگر بدکاران .

یا به خاطر ال موصول در الفاسقین میتوانیم ترجمه کنیم (آن کسان را که نافرمانی میکنند)

.....جمله منفی....الّا......جمله مثبت..........

[عزیزانی]

درس هشتم:


فعل مجهول: فعلی که در آن فاعل ذکر نشده وفعل به مفعول نسبت داده میشود که به آن مفعول (نائب) میکویند زیرا به جای

فاعل قرار گرفته است.

ماضی مجهول:از ماضی معلوم گرفته میشود وباید حرف ماقبل آخر (عین الفعل)را مکسور وتمام حروف متحرک قبل آن را مضموم کنیم

ضرَبَ ضُرِبَ

مضارع مجهول:فعل مضارع حرف ماقبل آخر (عین الفعل) را مفتوح وفقط حرف مضارعه را مضموم میکنیم.

یَضرِبُ یُضرَبُ

فعل مجهول را از فعل متعدی میسازند وقتی فاعلی بنا به دلایلی از جمله حذف شود مفعول جای فاعل می نشیند وفعل به طریقی که گفته شد

مجهول میشود. مفعول که حالا اعراب رفغ گرفته (نائب فاعل ) میگوییم.

در فعل های ثلاثی مجرد وافعال ثلاثی مزید باب افعال داره فعل مجهول ثلاثی مجرد ومزید شبیه هم هستند

یَضرِبُ یُضرَب ُ یُضرِبُ یُضرَبُ

حالا اگر بخواهیم ان یوصل را تجزیه کنیم .می نویسیم که (یوصل) معلوم بوده مجرد یا مزید باب افعال است.

معنای آن :این که وصل شوند.........بیشتر از کلمه شد استفاده میشود.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اولئک هم الخاسرون: (دو جور ترجمه میشود)

اولئک اسم اشاره به دور وجمع -مبتدا

هم الخاسرون: خبر اولئک /هم مبتدا /الخاسرون خبر برای هم میباشد.

هم :ضمیر فصل وبرای تا کید

الخاسرون:ال موصول به معنی الذین واسم فاعل جمع مذکر مجرد خبر


ضمیر فصل

همیشه بصورت منفصل است. به همین دلیل به آن ضمیر فصل گویند.

وعلت آن این است که بین مبتدا وخبر قرار میگیرد .

فاید ه اش اینکه مابعدش را از اشتباه به صفت حفظ می کند .

وبه خاطر این به آن عماد گفته اند چون مبتدا را تائید وتقویت می کند.

7gol....