سلام قرآن دوستان عزیز
عبادات قبول و امیدوارم در شب نوزدهم، تقدیری پر از فیض و برکات و تندرستی، عافیت و عاقبت بخیری براتون رقم خورده باشه.
آیه مورد بحث امروز آیه 30 از سوره مبارکه بقره هست.
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾
«ربّ» به معناى بزرگ، آقا و صاحب است؛ و هنگامى كه بدون قيد بكار رود، به آفريدگار و تدبيرگر امور هستى گفته مى شود.
«ملائكه» جمع «مَلَكْ» به معناى «فرشته» است.
«جعلنا» از «جعل» گرفته شده و به معناى «قراردادن و پديدآوردن» است.
«خليفه» به معناى «پيشوا و جانشين» است.
«يَسفك الدّماء» به معناى «خونها را مى ريزد» آمده است. «دماء» جمع «دم» به معناى «خون» است و «يسفك» از «سفك» به معناى «ريختن» گرفته شده است.
«نسبّح» خداى را ستايش مى كنيم و از هر عيب و بدى و پليدى و نقص، پاك و منزّه مى شماريم.1
لاله مرداب عزیز شما این آیه رو ترجمه میکنید؟
1) مجمع البیان