إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ

[گل مريم]

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿٥﴾

صرف یا تجزیه:

(إِيَّاكَ) ضمیر بارز منفصل نصبی

(نَعْبُدُ) فعل مضارع متکلم مع الغیر، (ع ب د) صحیح سالم، ثلاثی مجرد، معلوم، متعدی؛

(وَ) حرف

(إِيَّاكَ) ضمیر بارز منفصل نصبی

(نَسْتَعِينُ) فعل مضارع متکلم مع الغیر، (ع و ن) معتل اجوف واوی، ثلاثی مزید باب استفعال، معلوم، متعدی؛ (طریقه ی ساخت را به این پست 1 مراجعه کنید.)

[گل مريم]

ترکیب یا اعراب

(إِيَّا) ضمیر مبنی در محل نصب مفعول به مقدم

(كَ) حرف خطاب

(نَعْبُدُ) مضارع مرفوع ، جمله فعلیه، فاعل: ضمیر مستتر نحن، مفعول: ایاک

(وَ) حرف عاطفه

(إِيَّاكَ) ضمیر بارز مبنی بر فتح در محل نصب مفعول به مقدم

(نَسْتَعِينُ) مضارع مرفوع، جمله فعلیه، فاعل نحن مستتر، مفعول ایاک