ارتباط با خداوند از نگاه فاطمه ی زهرا(س)

[مهاجر]

روزه

روزه‏دارى را تنها دم فرو بستن از خوردن و آشامیدن نمى‏دانست و مردمان را به ژرفاى روزه‏دارى توجه مى‏داد: «اگر روزه‏دار زبان، گوش، چشم و دیگر اعضایش را [از گناه] حفظ نکند، روزه چه فایده‏اى برایش دارد؟»
6امام رضا(ع) در سخنى فرمود: «دوستان شیعه ی من! هرگاه ماهِ شب اوّل رمضان را دیدید، با دستان خود به آن اشاره نکنید؛ بلکه رو به قبله قرار گیرید، دستان تان را به سوى آسمان بگشایید و رو به ماه بگویید: "خداى ما و تو خدایى است که پرورش دهنده ی جهانیان است. خداوندگارا! ماه را براى ما، ماه نوى فرخندگى قرار بده و به ما توفیق روزه گرفتن در ماه رمضان عطا فرما. ما را به سلامت بدار؛ در آسایش و بهبود. ما را به پیروى خویش وادار کن؛ زیرا تو بر هر کارى توانایى."»
سپس حضرت فرمود: «فاطمه - بانوى بانوان جهان - هر سال این نیایش را بر لب مى‏آورد.»
7روزى به همسرش گفت: «اى ابا الحسن! از پدرم شنیدم که مى‏فرمود: "اشک، خشم خداوند را فرومى‏نشاند؛
و قبر، باغى از باغستان بهشت نخواهد بود، جز هنگامى که آدمى از بیم [کارهاى زشت خود در برابر] خداوند مى‏گرید و یزدانِ عزیزِ جبران کننده [ی نیکى انسان‏ها]، مى‏داند که من از [کوتاهى خود در برابر] پروردگار مى‏گریم."»
امام(ع) نیز گریست. فاطمه با دستانش اشک او را برگرفت و بر رخسار خود مالید و گفت: «اى ابا الحسن! اگر اندوهگینى میان مردمى بگرید، آفریدگار [به خاطر او] آن مردمان را مى‏بخشاید. پسرعمویم! تو اندوهگینى و من اشک تو را بر چهره‏ام مالیدم تا آمرزش خداوندى مرا فراگیرد.»8

[مهاجر]

نماز

قرآن دنیا، نمایشگاهى است از زیبایى‏ها و زشتى‏ها؛ زیبایى‏هایى که یزدان آفرید و پلشتى‏هایى که انسان آفرید و هر دو هم بسیارند؛ و فاطمه(س) مى‏فرمود:
«از دنیاى شما، سه چیز را دوست مى‏دارم که یکى از آن‏ها قرآن را با توجه خواندن است.»9

سلمان مى‏گوید: «روزى به درِ خانه ی بانو آمدم، صدایش را شنیدم که مشغول خواندن قرآن بود.»10

مى‏فرمود: «کسى که سوره ی "حدید"، "واقعه" و "الرحمان" را بخواند [و در مفاهیم عمیق آن بیندیشد و عمل کند]، در ملکوت آسمان‏ها و زمین او را "ساکن بهشت" مى‏نامند.»11اگر موقعیتى مناسب رخ مى‏داد، با معرفى قرآن، به عنوان نسخه ی بهبودبخش بیمارى‏هاى انسان در طول تاریخ، اندیشه‏ها را به مهمانىِ این درمان گر مى‏برد:

«حجت‏هاى آن آشکار است و آن چه درباره ی ماست پدیدار. و برهان آن روشن. و از تاریکى گمان به کنار.

و آواى آن در گوش، مایه ی آرام و قرار. و پیرویش ره گشاى روضه ی رحمت پروردگار و شنونده ی آن در دو جهان رستگار.»12

«دلیل‏هاى روشن الهى را در پرتو آیت‏هاى آن توان دید و تفسیر احکام واجب او را از مضمون آن باید شنید.
حرام‏هاى خدا را بیان دارنده است، و حلال‏هاى او را رخصت دهنده و مستجاب را نماینده و شریعت را راه گشاینده و این همه را با رساترین تعبیر گوینده و با روشن‏ترین بیان رساننده.»13 او حتى وصیت مى‏کند در شب اوّل قبر، على(‏ع) بر سر مزارش زیاد قرآن بخواند و دعا کند.14

واز همین انس او با قرآن بود که فضه، خادمه ی او، تا بیست سال به غیر از قرآن لب نگشود و جز با قرآن پاسخ نداد.15
و باز از همین انس او با قرآن بود که در صحراى محشر هم قرآن را زمزمه مى‏کند.

16 تا آن جا که حتى در هنگام داخل شدن به بهشت هم آیات قرآن را مى‏خواند.17 -

[مهاجر]

پی نوشت ها


6. عن فاطمه بنت رسول اللّه‏صلى الله علیه وآله : انّها قالت: ما یضع الصائم بصیامه إذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه. بحار الانوار 295/93؛ جامع أحادیث الشیعه 246/9؛ دعائم الاسلام 268/1. 7. عن الرضاعلیه السلام فى حدیث: معاشر شیعتى إذا أطلع هلال شهر رمضان فلا تشیروا إلیه الأصابع، و لکن إستقبلوا القبله و ارفعوا أیدیکم إلى السّماء، و خاطبوا الهلال و قولوا: «ربُّنا و ربُّک اللّهُ و ربُّ العالمینَ، اللهم أجْعَلْهُ علینا هلالاً مبارکاً و وفقنا لصیام شهر رمضان و سلّمنا فیه و تَسَلَّمْنا منهُ فى یُسْرٍ و عافیةٍ، و استعملنا فیه بطاعتک، إنّک على کل شى‏ءٍ قدیر.» ثم قال: و لقد کانت فاطمه سیده نساء العالمین‏علیها السلام تقول ذلک سنه. صحیفه الرضاعلیه السلام /194؛ صحیفه الزهراء /158؛ فضائل الاشهر الثلاثه /99. 8. فاطمه زهرا(س)، شادمانى دل پیامبر(ص) /444. 9. حبّب إلىّ من دنیاکم: ... تلاوه کتاب اللّه. صحیفه الزهراء /276. 10. سلمان: فسمعت فاطمه تقرأ القرآن من جوّا. بحار الانوار 46/43؛ الثاقب فى المناقب /291؛ الخصائص الفاطمیه 629/1؛ دلائل الامامه /139؛ مناقب ابن‏شهرآشوب 116/3. 11. عن فاطمه علیها السلام : قارى‏ء «الحدید» و «إذا وقعت» و «الرحمن» یُدعى فى ملکوت السماوات و الارض ساکن الفردوس. الجامع الصغیر 234/2؛ الدرّ المنثور 140/6؛ شرح احقاق الحق 503/25 . 12. بیّنةٌ بصائرهُ و آى فینا منکشفةٌ سرائره و برهان منجلیةٌ ظواهره. مدیم البریةِ اسماعُه. قائدٌ الى الرضوانِ اتّباعُهُ مؤدٍّ إلى النجاة استماعُهُ. بحار الانوار 241/29؛ بلاغات النساء /16؛ شرح احقاق الحق 298/10؛ قاموس الرجال 318/12؛ مناقب اهل البیت /419؛ ترجمه از دکتر سید جعفر شهیدى است. 13. الاحتجاج 134/1؛ بحار الانوار 223/29؛ شرح احقاق الحق 164/19؛ صحیفة الزهراء /222؛ اللمعة البیضاء /521 ؛ ترجمه از دکتر شهیدى است. 14. اذا انامتُّ ... فاکثر فى تلاوه القرآن و الدعاء، فإنّها ساعة یحتاج المیت الى أنس الاحیاء. 15. بحار الانوار 87/43 . 16. چشمه در بستر /190. 17. همان. -