ویژه نامه ی ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها

[مهاجر]

السلام علیک یا بنت رسول الله یا قرة عین النبی! به دیار خاک نشینان خسته دل خوش آمدی! اعظم رسولان یار، منتظر قدومت بود تا بر دستان زیبای تو گل بوسه بنشاند. ای حبیبه ی حق! به شبستان دیده ی شیعه خوش آمدی! امروز کوچه های چشم و دیار دل را به مشکات شادی میلاد نور، چراغان نموده ایم؛ چه خجسته لحظه ای که روح قیام و نور نماز و طاووس بهشت، می دمد و می تابد و می خرامد از عرش برینبه سوی ساکنین خاک.

امروز آسمانیان، مکه را سپیده باران کردند. نسیم عنایت یار، کوچه های صبح را آکنده ساخت. تبسم گلها فریاد عندلیبان مشتاق را برآورد. علت آفرینش بر اهل اندیشه، آشکار شد. غنچه های بساط چمن در پای یاسمن آل یاسین، شرم شکفتن دارند. امروز، قلم بر سجاده ی لوح، سر به سجده نهاده و اشک اشتیاق می ریزد. از لبان برگ سبز و خورشید سماء، سرود سرور می تراود. پروانه های ملکوت در کنار نهر وحی، سوره ی کوثر را تلاوت می کنند.
عطیه ی عرش را با هودج نور به بسیط خاک آوردند. آمد آنکه خاک قدومش توتیای چشم انبیاست؛ آنکه آستانه سرایش بوسه گاه صالحین و صدیقین و شهیدان است؛ آنکه ملتقای رسالت و ولایت است. آنکه امامت، ارمغان نگاه آسمانی اوست.
سلام بر اسوه ی نسوان و انیس تنهایی علی. دل های اهل ایمان فدای پینه ی دست

[مهاجر]

افتخار زنان همین بس که روز میلاد برترین گوهر خلقت
بانوی بهشت، فاطمه زهرا(س) روز زن نامیده شده است . . .
روز زن مبارک...

[مهاجر]

ولادت با سعادت سرور بانوان بهشت ؛ فخر كائنات ،

در بي همتاي آفرينش ؛ انسيه حورا، ريحانه دلها ،
فاطمه زهراي مرضيه (س) ،

و فرزندش حضرت امام خمینی (ره)

وروز مادرو هفته بزرگداشت مقام زن ؛

بر تمامي شیعیان بالاخص مادارن فداكار



مبارك باد

[مهاجر]

بیستم جمادی الثانی، سالروز ولادت اختر تابناک آسمان عصمت، فاطمه زهراسلام الله علیها بر تمام شیعیان و محبان ولایت مبارک.
* * * * * * * * *

آسمانی پر از ستاره، دشتی پر از گل،

تقدیم به آنی که بهشت زیر پایش جا دارد

به مادرم...

که مهرش تا ابد در دلم جای دارد.

* * * * * * * * *

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): هر کس پیشانی مادر خویش را ببوسد، از آتش جهنم دور می ماند.

* * * * * * * * *

در آسمان آبی دلم، جایی برای ابرها نیست

مادرم! دعایم کن که با دعایت، دلم خانه دردها نیست

* * * * * * * * *

بر عالمیان رحمت رحمن زهراست در هر دو جهان سرور نِسوان زهراست

نوری که دهد شاخه طوبی از اوست کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست

تولد گل یاس نبی اکرم مبارک...

* * * * * * * * *

فاطمه یعنی شرف،یعنی حجاب, فاطمه فخر زنان، روز حساب

فاطمه یعنی رضای کردگار

شاهکار خلقت پروردگار.

* * * * * * * * *

مادرم هستی من زهستی توست تا هستم و هستی دارمت دوست . . .

* * * * * * * * *

مادر خوبم :

به تو سلام می کنم، تا خانه عروجم با دعای تو بنا شود

و دلم در آسمان آبی مهرت رها شود

روزت خجسته، لبانت پر ز خنده و دلت شاداب و سرزنده باد . . .

[مهاجر]

سرّ مخفی لولاك

بهار سفره‌ی سبزی ست از سیادت تو

شب تولد هستی ست یا ولادت تو ؟

تو سرّ مخفی لولاكی و جهان گم بود

اگر نبود گل افشانی ولادت تو

شهود ، شمه‌ای از ربنای شعله ورت

حضور ، گوشه‌ای از خلوت عبادت تو

تو نور نور علی نوری ای تمامت نور

كدام ذره ندارد سر ارادت تو

به پاس رویت رویت ركوع كرده هلال

و یا شكسته قدش در شب شهادت تو؟

پناه گریه‌ی تنهایی علی (ع) بودی

قسم به خطبه ی مولایی رشادت تو

پر از جمال و جلال جمادی و رجبم

شب ولادت مولاست یا ولادت تو ؟!

علیرضا قزوه

[مهاجر]

[تسلیمی]

به زمین تا که رسیدی همه جا زیبا شد


هرچه گل بود شکفت و دل باران وا شد


هر فرشته به تو یک نام بهشتی می داد


آسمان دید که مجموعه ی آن “زهرا” شد


گفت آهسته که خورشید بتابد همه جا


این چنین نام تو اعلام به یک دنیا شد


رسمشان بود عرب ها که به گُل پشت کنند


رحمت آمدنت مژده ی”اعطینا” شد


یک شب آویخته شد چادرت از عرش خدا


عطر رویایی آن قسمت مریم ها شد


عشق هنگام نمازت به تماشا آمد


“وندرین دایره، سرگشته ی پابرجا” شد


روز میلاد شما بود و دلم خواست، غزل


عرض تبریک قشنگی بشود، آیا شد؟

[تسلیمی]

مادر هستی! لقب داده خدا ریحانه ات

رحمت پیغمبری سر ریز از پیمانه ات

نور از گهواره ات تا عرش بالا رفته است

وقت دنیا آمدن حور و ملک پروانه ات

بی تو ذرات وجود اینگونه مستحکم نبود

استوار است این جهان روی ستون شانه ات

هر کجا باشی قدم های تو بر عرش خداست

می طراود آسمان از خشت خشت خانه ات

آسمان جسته تبرک از غبار چادرت

کعبه هم محرم شده در گوشه ی میخانه ات

من خجالت می کشم این شعر در شأن تو نیست

واژه های گنگ من نذر کنیز خانه ات

[تسلیمی]

بی تابی نکن خدیجه!


اینقدر، بی تابی نکن خدیجه!

بانوی خردمند حجاز، تو را چه می شود؟!

این درد شیرین، ناب ترین اتّفاق روزگار است!
این قدر بی تابی نکن خدیجه!
اینک، تمام فرشتگان، کمر به خدمتت بسته اند!
بانوان برگزیده، با جان و دل به یاری ات شتافته اند!
اینک، خدا خود انتظار این مولود را می کشد!
بانوی خردمند حجاز! غم به خود راه مده، که تو، هرگز تنها نبوده و نیستی!
نمی بینی؟
از هم اکنون، حضور کودکت، آسمان ها و زمین را دگرگون ساخته است.
که کودک تو، مقلب القلوب است!!
که کودک تو، یک اتّفاق بی نظیر است
که فقط یک بار، دنیا را خواهد لرزاند!
غم به خود راه مده، خدیجه مهربان!
که کودک تو، برطرف کننده تمام غم هاست!
که کودک تو، منتهای شادی است!
پلک بگشا و انبوه فرشتگان مقرّب را به تماشا بنشین!
این حوریان بهشتی، به احترام فرزند تو، دست به سینه ایستاده اند!
فرزندی، که قرار است سیده زنان عالم باشد!
خوشحال نیستی خدیجه؟
تو مادرِ سرور زنان عالمی!
این دختر، قیامت خواهد کرد!
این دختر، کوثر جاری ایمان و طهارت است!
این دختر، همای رحمت است!
این دختر، مادر منظومه نور ولایت است
این دختر، محبوبه خداست!
این دختر، فاطمه علیهاالسلام خداست!
بی تابی نکن، بانوی خردمند حجاز!
می بینی، ساره و هاجر و مریم، خود، آستین همّت بالا زده اند و عاشقانه، انتظار فاطمه تو را می کشند؟
خدیجه! این مقام، فقط شایسته تو بود که مادر بهترین دختر عالم باشی!

[تسلیمی]

تبسم گل


پیش از خلقت تو بودی


«إِنَّ فاطِمَة خُلِقَتْ حُورِیهَ فِی صُورَة إنْسِیّه» (النبی صلی الله علیه و آله وسلم )

پیش از خلقت تو بودی. تو چکیده وجودِ خدایی در ذات هستی.
نور هستی بر صحیفه امر تجلی یافت و وجود تو در ازل نقش بست.
آدم در مقابل نور وجودت به سجده درآمد و علم آموزی نمود؛ آن گاه، به نور کلمات وجودت، از سرگردانی نجات یافت.
ذرات ادراک باغ های بهشتی از پیش از زمان ها و تا اکنون و همیشه، از وجود تو سیراب می شوند و فرشتگان، به عشق زیبایی نور وجودت، مست معرفت اند.
شب عروج مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم ، بازخوانی غزل های بهشتی آغاز شده بود؛ زیر درخت طوبی، کنار نهرهای اثیری، جبرئیل بود که حکایت هزار و یکشب اهورایی را باز می گفت، آن گاه، سیبی به مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم هدیه داد و عشق به سینه مصطفی هجوم آورد... «این نور کسی است که در آسمان نامش «منصوره» است و در زمین «فاطمه».
این نور، نور شادی ذرات کیهان است؛ نور کوثر:
«فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ»
معنای هستی، کره خاک را تا ابد منت دار خویشتن نمود.
سپیده ای که تو آمدی تا با نگاه زلالت ما را با وضو سازی، کیهان به طرب نشسته بود. در همان آغاز، سلام به اسلام دادی و دوشیزگان صفا، لبخند معرفت از وجود تو چیدند و درخشندگی نور جمالت، روح پاک خدیجه را به شادترین لحظات هستی، در اوج آسمان ها برد.
خدا تو را از همه آلودگی ها پاک خواست و اوست که تو را به علم از جهل برید.
اکنون مصطفی را چه غم که گنج هستی را خدا به او داد. سرّ وجود ازل و ابد را در چکیده تمام زیبایی های دو جهان به مصطفی بخشید؛ کلمه خودش را به مصطفی سپرد و آنگاه، به زیباترین صورت های وجود، به توصیف او پرداخت:
«کوثر»، «قربی»، «اهل البیت»، «شجره طیّبه»، «بحرین»، «شکوه و مصباح و کوکب» و...
اکنون تماشاگرِ انس رسول با معنای بهشتیم و معنی بهشتی، همکلام فرشتگان است.