آشنايى با قرآن(خلاصه آثار استاد شهيد مطهري)
مركز تحقيقات انتشارات دانشگاه امام صادق عليه السلام
قرآن خود را چگونه معرفى مى كند؟
براى تحليل محتواى قرآن ، بهتر است ابتدا نظر خود قرآن ، درباره خودش را بررسى كنيم . اولين نكته اى كه قرآن درباره خود مى گويد، اين است كه اين كلمات و عبارات ، سخن خداست . قرآن تصريح مى كند كه پيامبر انشاكننده قرآن نيست ، بلكه آن چه را توسط روح القدس يا جبرئيل به اذن خدا بر او القا شده است ، بيان مى كند.
قرآن ، رسالت خود را هدايت مردم و راهنمايى آن ها براى خروج از تاريكى ها به سوى نور معرفى مى كند.
الر كتاب انزلناه اليك لتخرج الناس من الظلمات الى النور...
يعنى : ((اين كتابى است كه بر تو نازل كرديم ، تا مردم را از تاريكى ها (ى شرك و ظلم و جهل ) به سوى روشنايى (ايمان و عدل و آگاهى )... در آورى ))و.
(ابراهيم / 1)
بدون شك يكى از مصاديق اين ظلمات ، جهالت و نادانى هاست و قرآن بشر را از اين ظلمات به روشنايى علم مى برد. اگر ظلمت ها تنها در نادانى خلاصه مى شد، فلاسفه هم مى توانستند اين مهم را به انجام برسانند، ولى ظلمت هاى ديگرى چون منفعت پرستى ، خودخواهى و هوى پرستى كه ظلمت هايى فردى و اخلاقى اند و نيز ظلمت هاى اجتماعى ، نظير ستم و تبعيض و... وجود ارد كه به مراتب خطرناك تر از ظلمات نادانى است (قرآن همواره ((ظلمات )) را جمع مى آورد و ((نور)) را مفرد ذكر مى كند؛ يعنى راه راست يكى بيشتر نيست و مسير انحراف و گمراهى متعدد است .) و مبارزه با آن ها از عهده علم خارج است و بر عهده قرآن و ساير كتاب هاى آسمانى است .
( و لقد ارسلنا موسى باياتنا اءن اخرج قومك من الظلمات الى النور
((ما موسى را با آيات خود فرستادى ؛ (و دستور داديم ) كه : قومت را از ظلمات به نور بيرون آر.)) (ابراهيم / 5) از اين آيه استفاده مى شود كه اين تاريكى ، همان تاريكى ستم فرعون و فرعونيان است و نور، نور آزادى و عدالت .)