پرستاری

[فاطمه]

پرستارى

پاداش پرستارى

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):

هر كس يك شبانه روز بيمارى را پرستارى كند، او را همراه با ابراهيم خليل ، بر مى انگيزد و به سان برقى پر درخشش ،
از صراط مى گذرد.


^{ثواب الاءعمال : ص 341 ح 1.}





امام على (عليه السلام ):

پيامبر خدا فرمود: ((هر كس در بر آوردن نياز بيمارى بكوشد، خواه آن را برآورد و خواه بر نياورد، از زير بار گناه خويش بيرون مى رود، به سان آن روز كه از مادر، زاده شده است )).

در اين هنگام ، مردى از انصار گفت : اى پيامبر خدا، پدر و مادرم به فدايت ! اگر بيمار از خانواده شخص باشد،
آيا در صورتى كه در بر آوردن نياز خانواده خويش بكوشد، اين كار، پاداش بيشترى ندارد؟
فرمود: ((چرا)).

كتاب من لا يحضره الفقيه : ج 4 ص 16 ح 4968.

[فاطمه]

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):

هر كس غذايى را كه بيمار هوس كرده است ، به او برساند، خداوند، از ميوه هاى بهشتى به او خواهد خوراند.


^{المعجم الكبير: ج 6 ص 241 ح 6107.}




الكافى :
- به نقل از مرازم بن حكيم -: با محمد بن مصادف همسفر شدم . چون به مدينه وارد شديم ، بيمار شدم . او (در اين مدت ) به مسجد مى رفت و مرا تنها مى گذاشت . از اين كار به مصادف ، گلايه كردم .
او هم امام صادق (عليه السلام ) را از اين جريان ، آگاه كرد.
امام (عليه السلام ) برايش چنين پاسخ فرستاد:
((نشستن تو نزد او، از نماز خواندنت در مسجد (پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )) برتر است )).
^{الكافى : ج 4 ص 545 ح 27.}

[فاطمه]

امام صادق (عليه السلام ):
- در تفسير واژه ((احسان )) در اين سخن خداوند در سوره يوسف كه فرمود: ((نبئنا بتاءويله انا نراك من المحسنين ^{( يوسف ، آيه 36.)}؛
ما را از تاءويل آن ، آگاه كن كه تو را از نيكوكاران مى بينم ))

-: يوسف ، از بيماران ، پرستارى مى كرد.
^{تفسير القمى : ج 1 ص 344.}






آداب پرستارى

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):

بيمارانتان را به خوردنى و نوشيدنى وادار مكنيد؛ چرا كه خداوند، به آنان مى خوراند و مى نوشاند.



^{سنن ابن ماجة : ج 2 ص 1140 ح 3444.}

[فاطمه]

235 - سنن ابن ماجة :

- به نقل از ابن عباس -: پيامبر خدا، مردى را عيادت كرد و از او پرسيد: ((چه ميل دارى ؟))
گفت : نان گندم ، دوست دارم .
پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود: ((هر كس نان گندمى دارد، براى برادر خويش بفرستد)).
سپس فرمود: ((اگر بيمارى از بيمارانتان ، چيزى را هوس كرد، آن را به وى بخورانيد)).
^{سنن ابن ماجة : ج 1 ص 463 ح 1439 و ج 2 ص 1138 ح 3440.}




امام صادق (عليه السلام ):

طايفه اى از دزدان را كه دليل بر ضدشان اقامه شده بود و اقرار كرده بودند، نزد امير مؤ منان آوردند.
پس دستان آنان را بريد و سپس فرمود:
((اى قنبر! آنان را نزد خود ببر، زخم هايشان را درمان ساز و به نيكى از آنان ، پرستارى كن )).



تهذيب الاءحكام : ج 10 ص 127 ح 509.

[فاطمه]

الفقه المنسوب للامام الرضا (عليه السلام ):


روايت مى كنم كه تن درستى و بيمارى در بدن با همديگر، پيكار مى كنند. پس اگر تن درستى بر بيمارى چيرگى يابد، بيمار از بستر بر مى خيزد؛ اما اگر بيمارى بر تن درستى چيره شود، بيمار، اشتهاى به غذا پيدا مى كند.
اگر او اشتها پيدا كرد، به او بخورانيد، شايد كه شفايش در همان باشد.


^{الفقه المنسوب للامام الرضا (عليه السلام ): ص 347.}

توضيح:

حديث نخست در اين باب ، اشاره به اين است كه نداشتن اشتها نشانه اى از مفيد نبودن و يا زيان داشتن غذا و آب براى بيمار است ، چنان كه مقصود از اين بخش حديث هم كه فرموده ((خداوند، خود به آنان مى خوراند و مى نوشاند))، نبود نياز طبيعى بيمار به غذا و آب در هنگام بى اشتهايى است .
اما بر عكس ، اشتها به غذا، نشانه اى از نياز بدن به آن و فايده آن براى بيمار است و از همين رو، حديث دوم و چهارم ، به دادن آب و غذا به بيمار، سفارش كرده است . البته ، طبيعى است كه اين نكته با آن منافات ندارد كه برخى از غذاها يا نوشيدنى ها براى برخى از بيماران ، زيان داشته باشد. بنابراين ، رايزنى با پزشك درباره كيفيت و چگونگى غذاى بيمار ضرورى است .

   

دانش نامه احاديث پزشكى
مؤ لف : محمد محمدى رى شهرى - مترجم : دكتر حسين صابرى