قانون مجازات اسلامی ایران
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
قانون مجازات اسلامی ایران مهمترین مجموعه قوانین کیفری در جمهوری اسلامی ایران است که در ۸ مرداد ۱۳۷۰ توسط کمیسیون امور قضائی مجلس شورای اسلامی تصویب و در ۷ آذر ۱۳۷۰ از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام تأیید شده است.[۱] آخرین نسخه این قانون در سال ۱۳۸۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی و در سال ۱۳۹۲ به تصویب شورای نگهبان رسید.[۲]
این قانون ۴۹۷ ماده و به همراه قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) ۷۲۹ ماده دارد و کلیه قوانین مغایر پیش از خود از جمله قانون مجازات عمومی ایران سال ۱۳۰۴ را ملغی اعلام کردهاست.[۳] این قانون از سال ۱۳۷۰ تاکنون به طور آزمایشی در حال اجراست.
منابع قانون مجازات اسلامی
آثار فقهای شیعه و پیش از همه شرائع الاسلام، جواهرالکلام و تحریرالوسیله منابع تدوین قانون مجازات اسلامی بودهاند.