انگیزه هر کار اجتماعی پیوند ویژهای است که بین متصدی انجام کار و مراجعه کننده برقرار می شود و در تمام جهات تابع همان پیوند خواهد بود به بیانی اگر آن ارتباط سالم باشد، کار سالمی صورت میپذیرد و اگر این پیوند ناسالم باشد، کاری ناسالم به وجود می آید. اگر پیوند یادشده امری قراردادی و اعتباری باشد، سلامت کارهای تابع آن در محدوده سلامت اعتبار و قرارداد خواهد بود و اگر پیوندی تکوینی باشد، سلامت کارهای تابع آن در محور سلامت تکوین و تحقق آن قرار خواهد گرفت.
بر این اساس رابطه بین متصدی انجام کار و مراجعه کننده در نظام اسلامی، تنها حول محور قرارداد و اعتبار اداری نمی گردد، چون انگیزه در این نظام، همانا صیانت پیوند با خداوند است که همگان با ذات اقدسش ارتباط وجودی دارند و اگر مسائل دیگری مانند استخدام، ریاست، معاونت و ... مطرح است، فقط به منظور ایجاد نظم صوری در جامعه است و گرنه تنها عامل ارتباط بین افراد مسلمان در نظام اسلامی، حفظ پیوند بندگی با خدای سبحان است. این پیوند مقدس در صورتی یافت می شود و می ماند که هم اصل کار مطابق با دستور وحی آسمانی باشد، یعنی کار حلال و عمل مشروع باشد و هم انجام آن برای تحصیل رضای پروردگار بوده، هدفی غیر از تقرب به خداوند در قلب متصدی مربوطه راه پیدا نکند .
اگر کار مشروع نبود یا بر فرض مشروعیت آن انگیزه متصدی مربوطه تحصیل خرسندی خداوند متعال نبود بلکه بر اساس روابط قراردادی صورت پذیرفت، همانند سرابی خواهد بود که هرگز تشنه مقام و نیازمند به کمال را سیراب نمی کند و در قیامت که روز ظهور پیوند حقیقی و گسستن ارتباط قراردادی و اعتباری است و متصدیانی که پایه کارشان بر اساس مشروعیت آن و تحصیل رضای الهی بوده، و کارمندانی که کارشان نامشروع یا هدفشان رسیدن به مقام و حفظ پیوند قراردادی بوده، غمگین هستند، زیرا آنچه را که حق و صواب بوده فراهم نکرده اند تا بماند و سودمند باشد و آنچه فراهم کرده اند باطل و ناپایدار بوده و با فرارسیدن روز حقیقت، رخت بربسته است .
به منظور بهتر آشنا شدن با دستورات سودمند اسلامی چه از لحاظ رعایت اصل تعهد و میثاق اداری و چه از جهت مراعات اصل تادب و سنت انسانی ،بعضی از آیات الهی و نیز برخی از سخنان نورانی انسان های اسوه و ملکوتی را نقل می کنیم: