نغمه هاى عرفانى ((دعاهاى امام رضا (عليه السلام)))

[گل مريم]

فصل دوم: نغمه هاى عرفانى ((دعاهاى امام رضا (عليه السلام)))



11: امام و صلوات بر محمد و آل محمد(صلى الله عليه و آله و سلم)



رجاء بن اءبى الضحاك يقول:

و كان (امام الرضا (عليه السلام) يبدء فى دعائه بالصلاء على محمد و اله، و يكثر من ذلك فى الصلاة و غيرها.


رجاء بن ابى ضحاك مى گويد:

امام رضا (عليه السلام) دعاهايش را با صلوات فرستادن بر محمد و خاندان او شروع مى كرد، و در نماز و غير آن زياد صلوات مى فرستاد.


عيون اخبار الرضا 2: 194 ح 5

[گل مريم]

12: دعا سلاح پيامبران (عليه السلام)



و عن الرضا (عليه السلام) اءنه كان يقول
لاءصحابه:

عليكم بسلاح الاءنبياء، فقيل: و ما سلاح الاءنبياء؟

قال (عليه السلام) الدعاء


از امام رضا (عليه السلام) نقل شده كه همواره به اصحاب خود مى فرمود: بر
شما باد سلاح پيامبران، از او پرسيده شد كه سلاح انبياء چيست؟

فرمود: سلاح انبياء دعا مى باشد.



مكارم الاخلاق: 270

[گل مريم]

13: امام و دعا بر امام زمان (عليه السلام)



عن يونس بن عبد الرحمان، عن مولانا اءبى الحسن على بن موسى الرضا (عليه السلام):

اءنه كان ياءمر بالدعاء للحجة صاحب الزمان (عليه السلام)


از يونس بن عبدالرحمن نقل شده كه:

امام على بن موسى (عليه السلام) ما را همواره به دعاء بر امام زمان (عليه السلام) امر مى نمود.

بحار الانوار 95: 33 ح 4 و 332 ح 5

[گل مريم]

14: دعاى خروج از منزل



عن اءبى عبدالله (عليه السلام) قال: كان اءبو جعفر (عليه السلام) اذا خرج من بيته
يقول:

بسم الله خرجت، و بسم الله، ولجت، و على الله توكلت، لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظيم.

قال محمد بن سنان:


فكان اءبوالحسن الرضا (عليه السلام) يقول ذلك اذا خرج من منزله.


امام صادق (عليه السلام) مى فرمايد: امام پنجم (عليه السلام) هنگامى كه از خانه اش بيرون مى رفت مى فرمود:

بنام خدا، خارج شدم، و به نام او داخل مى شوم، و به خدا توكل نمودم، هيچ قدرتى و توانائى جز از ناحيه خدا نيست.

محمد بن سنان مى گويد: امام رضا (عليه السلام) هنگامى خروج از منزلش ‍ اين دعا را مى خواند.



محاسن برقى 2: 90 ح 1238

[گل مريم]

15: دعاى امام پس از نماز جمعه



على بن ابراهيم بن هاشم قال: حدثنى ياسر قال:

كان الرضا (عليه السلام) اذا رجع يوم الجمعة من الجامع و قد اءصابه العرق و الغبار رفع يديه و
قال: اءلاهم ان كان فرجى مما اءنا فيه بالموت فعجله الى الساعة.

و لم يزل مغموما مكروبا الى اءن قبض (عليه السلام)!


على بن ابراهيم بن هشام مى گويد: ياسر براى ما نقل كرد. گفت:

امام رضا (عليه السلام) هنگاميكه از نماز (پشت سر ماءمون در خراسان) به خانه بر مى گشت، در حاليكه عرق و غبار صورتش را گرفته بود
دستها را بلند مى كرد و مى فرمود:


بارالها! اگر رهايى من از اين تنگنا به جز با مرگم حاصل نمى شود، مرگ را بزودى سراغ من بفرست،

و پيوسته غمگين و دلگير بود تا اينكه از دنيا رفت.



عيون اخبار الرضا 2: 18 ح 34

[گل مريم]

16: دعاى قنوت امام (عليه السلام)



رجال بن اءبى الضحاك قال:

كان قنوت الرضا (عليه السلام) فى جميع صلواته رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انكه اءنت الاءعز
الاءجل الاءكرم.

رجاءبن ابى ضحاك مى گويد:

دعاى قنوت امام رضا (عليه السلام) در همه نمازهايش اينگونه بود. بارالها
مرا ببخش و به من رحم كن و از خطايم آنچه را كه مى دانى بگذر، همانا
تو عزيزتر و برتر و گرامى تر هستى.



بحار الانوار 85: 200 ح 10

[گل مريم]

17: دعاى امام هنگام قرائت سوره اخلاص



رجال بن اءبى الضحاك:

كان الرضا (عليه السلام) اذا قراء ((قل هو الله احد)) قال سرا ((الله اءحد)).

فاذا فرغ منها قال: ((كذلك الله ربنا)) ثلاثا.


رجاء بن الضحاك مى گويد:


امام رضا (عليه السلام) هنگامى كه ((قل هو الله)) مى خواند، آهسته مى گفت: (الله احد) ((خدا يكى است)) وقتى از خواندن آن فارغ مى شد: سه
بار مى فرمود: (كذالك الله ربنا)

خدايم اين چنين است.

بحار الانوار 92: 347 ح 9