1- تحصیل علم و دانش
اسلام به فراگیری علم و دانش تأکید بسیار دارد و اولین آیه ای که نازل شده به خواندن و نوشتن امر کرده است:
(اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَق اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ); بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید، همان کسی که انسان را از خون بسته ای خلق کرد... همان کسی که به وسیلهی قلم تعلیم نمود و به انسان آن چه را نمیدانست یاد داد.
دوران فراگیری دانش، نوجوانی و جوانی است و بیشتر توجه و خطاب قرآن کریم و معصومین(علیهم السلام) به جوانان است. پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله میفرمایند: فراگیری علم در دوران جوانی، همانند نقش بر سنگ است و در دوران پیری همانند نقش بر خاک است که سریع زایل میگردد
اصلاحات جوامع انسانی از قلمهای مؤمن شروع میشود و فساد و تباهی اجتماعات نیز از قلمهای مسموم و فاسد مایه میگیرد. بی جهت نیست که قرآن به قلم و آن چه با قلم مینویسند، سوگند یاد میکند; (ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ) قلمی که میتوان به واسطهی آن علم را منتشر و در سینهی تاریخ ماندگار کرد.